21
“ผมไม่เห็นเหม็นตัวคุณเลย ออกจะหอม”
อิลฮัมพูดตามจริง พูดไปยิ้มไป จรรยามองหน้าคนพูด ใจหล่อนสั่นกับวาจาหวานหูและใบหน้าหล่อเหลาที่ระบายด้วยรอยยิ้ม หล่อนไม่ได้กล่าวคำใด รีบเดินไปบ้านอนัญญาหนีความเขินอายที่เข้ามาในความรู้สึก โดยมีอิลฮัมเดินตามไปติดๆ
เมื่อมาถึงบ้านอนัญญา จรรยาขึ้นไปอาบน้ำชั้นบน อิลฮัมตั้งใจทำบางอย่างให้จรรยา เขาเดินไปเปิดตู้เย็น ก่อนหยิบขวดน้ำแดงเฮลบลูบอยออกมา นำมาผสมกับน้ำเปล่า แล้วนำแก้วที่ผสมน้ำหวานเรียบร้อยแช่ตู้เย็น รอเวลาจรรยาลงมาชั้นล่าง
อิลฮัมเดินไปยังตู้เย็นอีกครั้งเมื่อเห็นจรรยาเดินลงมาตามบันได เขาหยิบแก้วน้ำหวานออกมาจากตู้เย็น ใส่น้ำแข็งยูนิตลงไปสี่ห้าก่อน จากนั้นก็ใช้ช้อนคน
“น้ำหวานครับนิว” เขายื่นแก้วน้ำหวานส่งให้จรรยาที่ทำหน้างงๆ “ผมผสมให้คุณดื่ม คุณดื่มแล้วจะได้ชื่นใจ น้ำหวานจะทำให้คุณหายเหนื่อยหายเพลียด้วย”
สายตาอิลฮัมที่มองจรรยาหวานเยิ้มไม่ต่างกับเครื
