วันต่อมา ขนมเดินเข้ามาในมหาวิทยาลัยด้วยสีหน้าสดชื่น เธอพยายามสลัดเรื่องร้ายๆ แย่ๆ ออกไปจากหัวแล้วทำตัวให้ร่าเริงเข้าไว้ " ไข่หวาน กุคิดถึงมึง! " ขนมปังวิ่งโล่เข้าไปกอดเพื่อนรักด้วยความรู้สึกที่คิดถึงจริงๆ สามสี่วันที่ไม่ได้ติดต่อกันเลยทำให้นาทีแรกที่เจอเพื่อนถึงกับเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่ "กุก็คิดถึงมึงขนม! มึงปล่อยกุไว้คนเดียวทำไมอ่าา " ไข่หวานทั้งกอดทั้งฟาดตีเพื่อนสนิท ก็อยู่ๆ เธอเล่นหายไปไม่บอกไม่กล่าว หลังจากที่เธอกลับมาจากไปทำธุระส่วนตัวก็ไม่เจอวี่แววของใคร จนกระทั่งอาจารย์ที่ดูแลโครงการแจ้งว่าเจนภพพ่อของเพื่อนป่วยเข้าโรงพยาบาลกะทันหันเลยต้องขออนุญาตให้กลับก่อน เรื่องการหายตัวไปของเธอครั้งนี้เจนภพคงออกอุบายไว้เพราะไม่ต้องการให้การหายตัวไปของลูกสาวเป็นเรื่องใหญ่โต ส่วนวัลภากลับเป็นคนเดียวที่ยังเข้าใจว่าลูกสาวไปอยู่ค่ายตลอดสามวัน " กุขอโทษ คือว่ากุ..... " ขนมปังรู้สึกผิดต่อเพื่อนอยู่