หลายวันต่อมา
ขนมขออนุญาตรามสูรออกมาช็อปปิ้งกับเพื่อนของเธอ
" ไม่คิดเลยว่าจะเจอกันที่นี่ " ขณะที่หญิงสาวกำลังยืนเลือกของใช้จำเป็นอยู่นั้น เสียงนุ่มน่าฟังของผู้ชายคนหนึ่งก็ทักขึ้นเธอรีบเงยหน้าจากสิ่งของน่ารักที่ยืนเลือกอยู่นานสองนาน เพราะเจ้าของเสียงนั้นมันคุ้นหูเหลือเกิน
" เฮีย! มาได้ไงคะเนี่ย " หญิงสาวเผยรอยยิ้มบนใบหน้าอย่างไม่ปิดบัง วันนี้เป็นวันแรกในรอบหลายอาทิตย์ก็ว่าได้ที่รามสูรยอมให้เธอมีอิสระ นอกจากไปโรงเรียนแล้วเขาก็ไม่ยอมให้เธอไปไหนเลย
วันนี้โชคดีจริงๆ ได้เจอพี่ชายที่แสนดีด้วย
" มาทำธุระน่ะ แล้วเราล่ะมาทำอะไร " ชายหนุ่มก็ไม่ต่างกัน เขาแอบดีไม่น้อยกับความบังเอิญครั้งนี้
" หนูมาซื้อของนิดหน่อยค่ะ แต่เดี๋ยวก็ว่าจะกลับแล้ว "
" อ้อ! แล้วมากันแค่สองคนเองเหรอ "
ชายหนุ่มคงอยากถามว่า ทำไมรามสูรไม่มากับเธอมากกว่า
" มากับหนูแค่สองคนค่ะ นี่ได้มาก็ดีเท่าไหร่แล้ว ปกติถูกกักบริเวณให้อย
