"จะว่าไปมึงกับกุยังไม่ได้เข้าหอกันเลยนะ" รามสูรยกยิ้มพร้อมกับลงมือแกะกระดุมเสื้อที่เป็นชุดนอนตัวยาวอย่างรีบร้อน ใบหน้าคมก้มลงไปซุกไซ้อยู่กับซอกคอขาวที่ยังคงมีแชมพูกลิ่นหอมอ่อนๆ ติดอยู่ มือหนาก็สอดสัมผัสเข้าไปในสาปเสื้อแล้วออกแรงบีบคลึงเต้าอวบอูมนั้นอย่างหนำใจ ขนมที่ถูกเล้าโลมไม่หยุดก็ถึงกับเคลิ้มจนลืมตัวเลยเอามือขึ้นคล้องคอหนาเอาไว้ รามสูรชะงักอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะสอดลิ้นร้ายเข้าไปในโพรงปากอย่างหยอกล้อ เขาค่อยๆ ปรับจังหวะเป็นเร่าร้อนและดูดดื่มจนขนมเองต้องเผลอแลกลิ้นตาม
แกรกกก!!
จู่ๆ ประตูห้องก็ถูกเปิดออก ทั้งสองคนตกใจมากจนต้องรีบผละออกจากกันไปคนละทิศคนละทาง
" นี่ฉันมาขัดจังหวะะพวกเธอหรือเปล่า " ทิพย์ลดาที่เข้ามาเห็นภาพกอดรัดฟัดเหวี่ยงนั้นเข้าพอดี
" ขอโทษครับเสี่ย ผมห้ามคุณหญิงไม่ทัน " เธียร์รีบก้มหัวขอโทษอย่างสำนึกผิดที่ห้ามนายผู้หญิงไม่ได้
" ช่างเหอะ แล้วจะมาทำไมไม่บอกก่อน " รามสูรล
