ฉันต้องได้ผู้ชายคนนี้
982 คำ
มุมปากสวยรูปกระจับธรรมชาติยกยิ้มพร้อมใบหน้าสวยสมบูรณ์แบบที่สวรรค์ปั้นสร้างมากับมือ ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา รูปร่างของเธอก็ต่างเป็นที่น่าอิจฉาของเพื่อนๆ จนไม่มีใครคบและเธอเองก็ไม่คิดจะแคร์และสนใจใคร เพราะเธอมีเงินและไม่มีอะไรที่ต้องการแล้วไม่ได้ และผู้ชายที่นอนหมดสติบนเตียงของเธอตอนนี้ก็เช่นกัน เมื่อพูดดีๆ แล้วไม่คล้อยตามก็ต้องเจอแบบนี้แหละ คนอย่าง “วันพุธ บุญถวิล หรือหมวย” วัย 27 ปี ลูกสาวคนเดียวของเจ้าสัวอิทธิพลกับคุณนายวันศุกร์ อยากได้อะไรต้องได้ แน่นอนว่าคนข้างนอกจะมองว่าเธอเลวร้ายหรือแย่แค่ไหน แต่พ่อกับแม่ของเธอรู้ดีว่าเธอเป็นคนยังไงและตัวเธอเองก็รู้ว่าตัวเองเป็นคนยังไง ต้องการอะไรก็เพียงพอแล้วสำหรับชีวิตตอนนี้ และมีเพื่อนที่น่ารักพ่วงตำแหน่งบอดี้การ์ดส่วนตัวอย่างเพชร หรือไดมอนด์ ชายใจหญิงที่เวลาต่อหน้าผู้คนมากมายจะมาดแมน แต่เวลาอยู่กันตามลำพังจะแปลงร่างเป็นเพื่อนสาวที่รู้ใจ
หญิงสาวเคลื่อนตัวขึ้นไปบนเตียงนุ่มของตัวเองที่มีร่างสูงใหญ่นอนหมดสติอยู่ มือเล็กลูบไล้ใบหน้าหวานสวยของหนุ่มผมยาวมาดเซอร์ที่หลับตานิ่ง ยิ่งได้มองยิ่งน่าค้นหายิ่งน่าหลงใหล ขนตางามงอนช่างรับกับจมูกโด่ง ให้ตายเถอะ ผู้ชายคนนี้เป็นเทพมาเกิดรึไง ไม่ว่าจะรูปหน้าที่ตอบรับกับจมูกโด่งสวยพร้อมริมฝีปากหยักได้รูปน่าบดคลึง
“แก้เชือกที่มัดมือให้เขาก่อนดีไหมคุณหนู”
เสียงห้าวที่พยายามดัดเล็กใส่จริตหญิงเอ่ยดังขึ้นจนเธอต้องละสายตาจากคนที่หลับอยู่หันมาทางร่างใหญ่บึกบึนของบอดี้การ์ดแอ๊บแมนของตัวเอง
“ไม่ดีกว่าพี่ไดมอนด์ หมวยว่ามัดไว้แบบนี้ดีแล้ว และเอาผ้ามาปิดตาเขาด้วยนะ หมวยกลัวเขาตื่นมาแล้วจะเห็นหน้าเราสองคน” เธอบอกสั่งเพชร
“แล้วจะเอายังไง จับเขามาแบบนี้แล้วน้องสาวของเขาล่ะ”
“พี่ไดมอนด์ทั้งสวยทั้งฉลาด หมวยรู้ว่าพี่ไดมอนด์จะจัดการยังไง ยังไงเสียเด็กนั่นก็เป็นน้องของผัวในอนาคตของหมวย”
“พูดได้เต็มปากว่าผัวเลยนะคุณหนู”
“แน่นอน ก็หมวยบอกแล้วไงพี่ไดมอนด์ว่าถ้าหมวยอยากได้ก็ต้องได้ เขาอยากอวดดีนักก็ต้องเจอแบบนี้แหละค่ะ และอย่าลืมนะคะว่าเรื่องนี้เป็นความลับระหว่างเรา ห้ามให้ป๊ากับม๊ารู้เด็ดขาดนะคะ”
“รับทราบค่ะคุณหนู”
“พี่ไดมอนด์กลับไปเถอะค่ะ วันนี้หมวยจะอยู่ที่คอนโดกับผัวของหมวยเอง”
“ยังไม่ได้เขาเลยนะ ทำไมยกตำแหน่งให้เขาแล้วล่ะ”
“มันต้องได้แหละพี่ไดมอนด์ ลงทุนขนาดนี้แล้ว หมดเงินไปหลายแสนแล้วนะกับค่าผ่าตัดน้องสาวเขา และคืนนี้เขาต้องเป็นของหมวย”
“อย่าบอกนะจะข่มขืนเขาคุณหนู ว้าย! คุณหนูของไดมอนด์ใจกล้าขย่มเองเลยเหรอคะ”
เขาแสร้งปิดปากตกใจทั้งๆ ที่ความจริงแล้วเพชรรู้ดีว่าคุณหนูตัวเองนั้นไร้เดียงสาต่างจากท่าทางที่แสดงออกภายนอก
หึหึ
วันพุธไม่ตอบทำเพียงยิ้มขำในลำคอมองไปทางคนตัวโตที่ยังหลับสนิท ส่วนเพชรก็เดินไปหาผ้ามาปิดตาของชายหนุ่มไว้ตามคำสั่งของคุณหนูของตัวเอง
“พี่ไดมอนด์ไปเถอะค่ะ อย่าลืมไปจัดการน้องสาวของผัวของหมวยด้วยนะคะ อย่าให้เขาลำบาก เขายิ่งไม่แข็งแรงด้วย” เธอสั่งย้ำก่อนที่อีกฝ่ายจะกลับ
“รับทราบค่ะคุณหนู”
เสียงที่พยายามดัดให้เล็กดังตอบก่อนจะเดินออกจากห้องไป ปล่อยให้คุณหนูตัวร้ายของตัวเองจัดการเหยื่อเพียงลำพัง มุมปากหนาของบอดี้การ์ดหนุ่มแอ๊บแมนได้แต่ยกยิ้มนึกขำปนเอ็นดูคุณหนูของตัวเอง ปากกล้าเหลือเกิน แต่ไม่รู้จะปฏิบัติได้ไหม เพราะวันพุธน่ะเก่งแต่ปาก แต่ในทางปฏิบัติยังไม่เคยได้ปฏิบัติกับผู้ชายคนไหน โดยเฉพาะน้องเต่าที่แห้งแล้งไม่เคยได้กินน้ำฝนของผู้ชายมาก่อนจะทนกับหยาดฝนห่าใหญ่ของบุรุษผู้ตกเป็นเชลยรักเชลยสวาทในครั้งนี้ได้รึไม่
เมื่อบอดี้การ์ดออกไปแล้ว วันพุธก็จัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของหนุ่มมาดเซอร์กระแทกใจออกทันที ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวออกทีละเม็ดพร้อมกับเสียงครางพึมพำของคนตัวโตที่อีกไม่นานก็จะตื่น เพราะฤทธิ์ยาสลบที่โปะไปเมื่อสองชั่วโมงก่อนจะนำตัวเขามาที่คอนโดส่วนตัวของตัวเอง
“ผิวขาวจริงพ่อคุณของหมวย”
มือน้อยลูบไล้แผงอกกว้างกำยำที่อัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแรงเหมือนคนออกกำลังกายสม่ำเสมอของบุรุษไปมาเมื่อปลดกระดุมออกทุกเม็ดแล้วเลื่อนสายตาผละจากหน้าอกแน่นไปยังขอบกางเกงยีนส์ตัวเก่าขาดเข่าของเขา ก่อนจะจัดการปลดกระดุมออกแล้วรูดซิปถอดรั้งกางเกงออกทางปลายเท้าใหญ่ และไม่ลืมถอดรองเท้าผ้าใบออกให้คนตัวโตด้วย
อยากรู้นักผู้ชายที่รักในศักดิ์ศรีคนนี้จะยังอวดดีจองหองอีกไหมหากว่าได้ตกเป็นทาสสวาทของเธอแล้ว อยากรู้นักว่าจะยังปากดีปากเก่งเหมือนอย่างเมื่อสองอาทิตย์ก่อนอยู่ไหม
- ผู้เขียน
