ไอปราณอ่อนๆที่แผ่ออกมาจากเด็กชายวัย13 หนาวที่หน้าตาดูหล่อเหลาประกอบกับท่าทางที่แสนจะเฉยชาแต่แฝงไปด้วยอารมณ์ขุ่นมัวนั้นทำเอาเหล่าผู้มีวรยุทธบางคนถึงกับมองตามอย่างสนใจ ส่วนชาวบ้านธรรมดานั้นแทบไม่กล้าไปเดินเฉียดใกล้เพราะรู้สึกถึงความอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกแลพากันหนีห่าง
'ไอ้หยาเด็กคนนี้ยามโกรธช่างดูน่ากลัวยิ่งนัก' ผู้คนต่างพากันหลบหนีเซียวไน่โดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว เพราะในตอนนี้เขาไม่ได้สนใจรอบข้างมากนัก...
สิ่งที่เขาสนใจตอนนี้คือน้องน้อยของเขาต่างหาก!!
สองขายาวรีบใช้ปราณตัวเบาเข้าช่วยเพื่อให้ไปถึงที่หมายโดยไว..และแล้วเด็กหนุ่มก็มาหยุดอยู่ที่หน้าเหลาอาหารแห่งหนึ่ง
ทางด้านลู่จื่อเองเมื่อเห็นนายน้อยตนมาแล้วก็แอบปาดเหงื่อที่ไหลซึมออกมาและเดินเข้าไปหาเซียวไน่ทันที
"ตอนนี้คุณหนูเยว่เหยียนอยู่ที่ชั้นสองขอรับ" ลู่จื่อรีบรายงานเซียวไน่อย่างรู้งา
