ตอนที่ 10 วันที่ลาจาก

1081 คำ

คนฟังกัดฟันแน่น มือกำข้างตัว พยายามข่มอารมณ์ตนเองเอาไว้ ต่อให้ถูกด่าทอแค่ไหน เพราะรู้ว่าไม่มีทางเหลือนไปกว่าชายคนนี้ “ฉันจะโดนหรือไม่โดนมันก็เรื่องของฉัน คุณไม่ต้องมายุ่ง!” เขาล้วงกระเป๋าหยิบเงินออกมาโยนไว้ตรงหน้า แล้วยิ้มเย็น “ถ้ามีเงิน จะเอาเธอก็คงได้ใช่ไหม!” รมิตามองเงิน แล้วเงยหน้ามอง ทว่าเขากลับยืนประชิดตัว แล้วรั้งร่างบางเข้าหา โอบรัดแนบแน่น “ปล่อยฉันนะ!” “เลิกพูด เก็บเสียงไว้ครางดีกว่าไหม” เขายิ้มเยาะ อะไรนะ นี่เขาคิดจะทำอะไร บ้าไปแล้วหรือไงกัน “ปล่อยฉันนะ! ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว จะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้!” รมิตากรีดร้องดิ้นรนสีหน้าตื่นตระหนก “แต่สภาพที่เห็นมันทำให้ฉันคิดเป็นอื่นไปไม่ได้ จะเล่นตัวไปทำไม ถ้าอยากได้เงินเยอะๆ รับรองฉันมีจ่ายให้ไม่อั้น!” สองเท้ายกขึ้นหมายถีบ แต่กลับถูกเขาใช้ท่อนขาทาบทับเอาไว้ เรียวแขนถูกรวบไว้เหนือศรีษะ มือหนาจับขอบชุดแล้วกระชาก แควก! “กรี๊ด!”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม