มยุรีที่ตัดสินใจนั่งรอเพื่อนรักอยู่ในร้านกาแฟเริ่มนั่งไม่ติดเพราะนี่ก็ผ่านมานานเกือบชั่วโมงแล้วที่เพื่อนของเธอขึ้นไปเยี่ยมผู้หญิงบ้าคนนั้น มันนานจนทำให้เธอเป็นห่วงจนต้องตามขึ้นมาดูแต่กลับไม่พบคนที่ตามหา มีก็แต่คนป่วยที่เอาแต่นอนร้องไห้อยู่บนเตียง
“อ้ายไปไหน นี่คุณทำอะไรเพื่อนฉัน!” เห็นชัดแล้วว่ามันคงมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นในห้องนี้อย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นเพื่อนของเธอคงไม่หายไปจึงตวาดถามขึ้น ประจวบเหมาะกับที่ประตูห้องขึ้นอีกครั้ง
“คุณตาล! เกิดอะไรขึ้นครับ แล้วคุณทำไม…” เป็นวัชระเองที่เอ่ยถามขึ้น สายตาจ้องมองคนสองคนที่ไม่น่าจะอยู่ด้วยกันตามลำพังได้อย่างไม่เข้าใจ
“ยัยอ้ายยืนยันจะมาเยี่ยมผู้หญิงคนนี้ให้ได้ค่ะ ตาลก็เลยมาเป็นเพื่อนแต่ไม่ได้ขึ้นมาด้วยในตอนแรก ตาลเห็นว่ายัยอ้ายขึ้นมานานเกินไปเลยตามขึ้นมาก็เจอแต่ผู้หญิงคนนี้คนเดียว ถามอะไรไปก็ไม่ตอบ ไม่รู้ว่ายัยอ้ายหายไปไหน” มยุรีตอบกลับด้วยอาก
