พลอยร้อยเหลี่ยมเล่ห์
ผ้ายับที่พับไว้ เขียน
-------15
ตลอดทางมาจนถึงคอนโดที่นัดหมายพลอยมายาพูดคุยกับเสือมากกว่าทุกครั้ง เสือเองก็รู้สึกว่าจริง ๆ แล้ว ผู้หญิงคนนี้ก็ดูจะไม่ได้เลวร้ายอะไรเท่าไหร่นัก เสียดายก็แค่ทำไมเธอต้องมาเลือกทำอาชีพแบบนี้ก็เท่านั้น
“ไม่ต้องเครียดไปหรอก คุณอาชาเขาไม่เคยฆ่าใครอยู่แล้ว”
“แล้วถ้าฉันเป็นศพแรกที่เขาฆ่าล่ะ จะทำยังไง” พลอยมายาว่าก่อนจะเตรียมตัวลงจากรถ
“เชื่อเถอะ เขาไม่ทำแบบนั้นหรอก” เสือหันไปบอกกับหญิงสาวอย่างหนักแน่น เธอเพียงแค่พยักหน้ารับเท่านั้น
“โชคดี” ร่างบางที่เพิ่งเปิดประตูรถพลันชะงัก ก่อนจะหันไปยิ้มให้กับคนพูด
“พูดแบบนี้ไม่ได้ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นเลย”
“เหรอ”
“แต่ก็ขอบใจนะ” เธอว่าก่อนจะลงจากรถไป เสือมองดูร่างบางที่เดินจากไปจนลับตา เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่า อะไรที่ทำให้เขารู้สึกชอบผู้หญิงคนนี้ขึ้นมา แค่ใบหน้าที่มีเสน่ห์ชวนมองของเธองั้นหรือ หรือว่าแ
