สิบ
กับดักอันอ่อนหัด
ล้อรถม้าที่บดขยี้ลงบนพื้นถนนทิ้งรอยสีแดงจากดินลูกรังที่ติดมาจากพื้นที่นอกด่าน
แรงเหวี่ยงที่น้อยลง ประกอบกับความนุ่มของพื้นถนนประหนึ่งสัญญาณบ่งบอกว่าพวกนางใกล้ถึงจุดมุ่งหมาย
“องค์หญิง รถม้ากำลังจะผ่านเข้าเขตประตูเมืองแล้วเพคะ”
เสียงเรียกนุ่มนวลจากผู้ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ปลุกให้ผู้ที่นอนเอาหน้าซุกผ้านวมนุ่มตื่นขึ้นจากการหลับใหล
“อืม...” เด็กหญิงขานรับพลางขยี้ตาอย่างสะลึมสะลือ
การเดินทางไกลชวนให้ร่างกายรู้สึกอ่อนล้า ทั้งที่หน้าที่ของนางคือการนั่งหลับอย่างเดียวแท้ๆ
ภาพอันน่ารักของกู่หลันอิง ส่งผลให้นางกำนัลสาวยกมือกุมแก้มปิดรอยยิ้ม
ความเหนื่อยจากการเดินทางคอยรับใช้ผู้เป็นนายหายเป็นปลิดทิ้ง แค่ได้เห็นภาพอันทรงคุณค่าที่หาซื้อไม่ได้
คนหนึ่งกำลังดื่มด่ำอยู่ในห้วงแห่งความสุข ขณะที่อีกคนหนึ่งย่นคิ้ว หงุดหงิดเล็กน้อยที่ตื่นมาแล้วรู้สึกปวดเมื่อย ไม่สบายตัวเอาเสียเลย
ก
