บทที่ 10แค่ไม่เริ่มก่อนใช่ไหม

1524 คำ

ริมฝีปากยกยิ้มอย่างพอใจเขาละชอบนักพวกที่ทำตัวกร่างและปากดีแบบนี้เห็นแล้วหมั่นไส้จนอยากกระทบแม่ง! ความรู้เกลียดชังพุ่งจู่โจมเข้ามาในจิตใจอย่างรุนแรงเหมือนกับเคยเกิดความรู้สึกแบบนี้กับใครสักคน กึก! “อย่าเข้าไปนะถ้านายเข้าไปนายได้เป็นผู้บุกรุกแน่”แขนเรียวเล็กรั้งแขนแกร่งไว้เมื่อเห็นวาโยจะเดินเข้าไปหาผู้ชายสองคนนั้นที่กำลังเดินตรงมาที่วาโยเช่นกันแต่ทั้งสองยังอยู่ในบริเวณบ้าน “อืม” ร่างสูงพยักหน้ารับคำทันทีท่าทางนิ่งไม่แยแสทำให้ผู้ชายสองคนนั้นเดินออกมาจากบ้านด้วยท่าทางหัวร้อนเมื่อพ้นบริเวณบ้านแล้ววาโยจึงขยับแต่โดนคนตัวเล็กรั้งไว้ “นาย..ทำร้ายเขาก่อนไม่ได้ไม่งั้นเราจะเป็นฝ่ายผิดทันที”ริมฝีปากเล็กกระซิบเสียงแผ่ว “แค่ไม่เริ่มก่อนใช่ไหม..”วาโยหันมามองคนตัวเล็กเมื่อเห็นเธอพยักหน้าเขาจึงยกยิ้มมุมปาก “มึงเก๋าหรอไอ้สัด!” ผู้ชายคนแรกเดินออกมาจากบริเวณบ้านพร้อมกับชี้หน้าด่าตามมาด้วยผู้ชายอีกคนทั้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม