หลังจากที่จัดการงานใหญ่ๆ ที่กองสุมอยู่บนโต๊ะทำงานให้เบาบางลงบ้างแล้ว ในช่วงใกล้เที่ยงอัครวินธ์จึงชวนผู้ช่วยทั้งสอง พร้อมกับพริสซิลล่ามาทาานอาหารที่ห้องอาหารของโรงแรม หลังจากที่เมื่อเช้าไม่ได้เข้าไปที่ห้องพักเพื่อทานอาหารฝีมือของพ่อบ้านเจมส์ เพราะมัวแต่สนุกกับคุณหมอสาวจากนิวยอร์กจนเกือบค่อนรุ่งแล้วมาทำงานโดยที่ไม่ได้ทานอะไรในมื้อเช้าเลยทำให้เขาเลื่อนเวลากลางวันอันเที่ยงตรงของทุกคนลงมาหนึ่งชั่วโมงจนเพื่อนร่วมทีมบ่นอุบ
“ฉันเพิ่งเคยเห็นผู้บริหารคนแรกที่สนเรื่องปากเรื่องท้องของตัวเองมากกว่างาน” ไมเคิล โดโนแวนผู้แสนจะห่วงงานและไม่ต้องการทานอาหารก่อนมื้อเที่ยงซึ่งเป็นเวลาอันเที่ยงตรงของเขาที่กระเพาะต้องการย่อยอาหาร แต่ไม่อยากขัดใจเจ้านายบ่นขณะกำลังรอลิฟต์ผู้บริหารเคลื่อนตัวลงสู่ด้านล่างอันเป็นที่ตั้งของห้องอาหาร ซึ่งอยู่ในโซนอาหารอันหรูหราของโรงแรม
“ฉินหิวก็ต้องกินสิ ดีกว่าหิวแล้วยังดันทุรังไปท
