การติดตามเจ้านายไปทำการสอนและไปตรวจงานโรงแรมที่โรงแรมปีเตอร์สันสาขาแมสซาชูเซตส์ทำให้พริมารู้สึกว่าหล่อนถูกจดจ้องด้วยสายตาแปลกประหลาดอย่างไม่เคยได้รับมาก่อน... หล่อนพอจะรู้ว่าหลายคนที่เมืองนี้โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ที่โรงแรมปีเตอร์สันค่อนข้างรู้จักเขาดี แต่คนเหล่านั้นไม่รู้จักหล่อน... เมื่อโดนจดจ้องและคล้ายจะมีคนพูดถึงให้ได้ยินมากเข้าหญิงสาวก็อดโพล่งถามเขาออกมาไม่ได้หลังจากที่ติดตามเขาไปสอนพิเศษที่มหาวิทยาลัยแล้วย้อนกลับมาตรวจเอกสารของผู้บริการโรงแรมสาขานี้ต่อ...
“คุณนิค ฉันถามหน่อยค่ะ... คุณไม่เคยมีพนักงานที่เป็นผู้หญิงติดตามตัวไปเลยหรือคะ” หญิงสาวเงยหน้าจากเอกสารของตัวเองที่เขาตั้งไว้ให้อ่าน ถามเขาระหว่างที่เขาพักสายตาจิบกาแฟดำสัญชาติอิตาลีพักผ่อนระหว่างทำงาน
อัครวินธ์ปรายตามามองคนที่ทำงานหนักได้ไม่บ่น แต่ขี้สงสัยเป็นเจ้าหนูจำไม แล้วก็พยักหน้าตอบ
“ทำไมหรือคะ”
“ปัญหาเยอะ” เขาตอบเลี่ยงๆ ไม่
