วันต่อมา...
อีเมลส่งตรงมาจากบริษัทให้เธอเริ่มมาทดลองงานได้ น้ำฝนกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ เขียนจดหมายลาออกจากบริษัทเก่าได้ทันที โชคดีที่ที่นี่สามารถลาออกได้โดยไม่ต้องรอเวลา ด้วยความที่บริษัทไม่ได้ใหญ่มาก แถมยังมีความคิดจะไล่พนักงานออกอยู่แล้วด้วย
“เฮ้อ...” เธอพ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ วันนี้เป็นวันดีแท้ ๆ แต่ก็ต้องมานั่งหงอยเพราะข้อความของเขาคนนั้น
“มีลูก มีเมียละเหรอ...โกหกแน่ ๆ” หมอฐากูรชอบเธอมาก น้ำฝนดูออก แววตาของเขาเวลาที่มองมานั้นทำให้เธอรับรู้อยู่เสมอว่าเขาคิดอะไรอยู่ แม้นแต่วันที่เขาสารภาพรักและขอเธอเป็นแฟน หญิงสาวก็ไม่ได้แปลกใจอะไรมากนัก
“เป็นไปไม่ได้” เธอส่ายหน้าเบา ๆ เขาเพิ่งเงียบหายไปไม่กี่เดือนนี่เอง จะบอกว่าไปมีลูกมีเมียตอนไหนมันก็แทบเป็นไปไม่ได้ อยู่ ๆ ก็รู้สึกไม่ดี เหมือนกับถูกแย่งความรักอย่างไรอย่างนั้น
“ช่างเถอะ” เธอนั่งนอนพูดคนเดียวภายในห้องพัก อะพาร์ตเมนต์ไม่ใหญ่ไ
