บทที่ 14 แรงคิดถึง (NC+)

1879 คำ

มัดไหมนอนไม่หลับ อยู่ ๆ คุณปู่คุณย่าน้องโมจิกลับพาลูกไปนอนด้วย ตอนนี้เธอก็เลยนอนคนเดียวภายในห้องพักที่ท่านพ่อของลูกจัดหาให้ “เฮ้อ...” เธอพลิกตัวนอนตะแคงข้าง พลิกตัวนอนหงาย พลิกไปมาจนผมเผ้ากระเซอะกระเซิง ก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้นนั่ง “นอนยังนะ” ไม่เคยห่างจากลูกเลยสักครั้งในเวลากลางคืนเช่นนี้ กลิ่นของลูกที่อยู่กับเธอนั้นมันทำให้นอนหลับในทุกคืน มีลูกนอนข้างกายยามสะดุ้งตื่น มัดไหมไม่สามารถนอนหลับได้โดยปราศจากบุตรสาวข้างกายได้จริง ๆ ...มัดไหมตัดสินใจลุกออกไปข้างนอกห้องพักแขก ไฟสลัว ๆ ทางด้านนอกนั้นทำให้ต้องระมัดระวังเสียงเป็นพิเศษ เกรงว่าตนจะทำให้คนในบ้านตื่น แต่ทว่า “แล้วจะให้พ่อทำไงล่ะ” พอเธอเดินผ่านหัวบันได ก็ได้ยินเสียงพูดคุยกัน เดาว่าเป็นเสียงของฐากูรและพ่อของเขา “น่า ผมอยากแต่งงานกับเธอนี่” “นั่นแหละ แล้วจะให้ทำยังไง จะให้ไปขอยังไงก็ไหนบอกว่าเธอไม่มีญาติผู้ใหญ่” มัดไหมหยุดฟัง เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม