หลงยุค80มาเป็นภรรยาชายพิการ

บทที่ 11

ผักที่ซานซานนำไปฝากให้กับปู่จางและไปเสนอขายร้านอาหารของรัฐซึ้งปู่จางแนะนำ ในวันนี้สองคนกับสามีจึงส่งผักทุกวันทั้งที่บ้านของตายายและบ้านในเมืองจนผักโตแทบจะไม่ทันเลยทีเดียว ดีนะที่เรากะเอาไว้ให้ตัดได้ไล่เรื่ยกันซานซานคิด และนั่งนับเงินขายผักอย่างมีความสุขไม่เสียแรงที่ทุ่มเทอิๆ แต่ซานซานก็ไม่กังวลหรอก ผักในมิติของเธอมีเยอะแยะได้น้ำพุรดเจือจาง ผักยังเก็บแทบไม่ทัน

ในมิติของซานซานจึงเต็มไปด้วยผักสดผักที่ดองเอาไว้ขายเป็นโกดังเลยทีเดียว ส่วนในบ้านของเธอแค่ปลูกบังหน้าเวลาคนถามและมารับจะได้มีขายตลอดโดยไม่ให้สงสัยได้

ส่วนในโรงเรือนก็เริ่มเพาะปลูกแล้ว อีกไม่ถึงสามเดือนก็จะเข้าหน้าหนาวเต็มตัว ซานซานวางแผนกับสามีทุกอย่างและไม่ให้สามีที่รักเหนื่อยมากจนเกินไป ซานซานก็จ้างลูกชายกับลูกสะใภ้ของท่านลุงซ่งมาช่วยและจ่ายค่าแรงอย่างงาม แถมให้ตัดผักไปกินทุกวัน โดยไม่ต้องซื้อหาและมีแต่ของที่ดีๆทั้งนั้น ที่ครอบครัวของเซียวหานเย่ให้กับคนที่ดีกับเขาและภรรยา สร้างความดีใจให้กับลูกชายของลุงซ่งเป็นอย่างมาก

บางวันซานกับสามีก็พากันขึ้นเขาที่หลังบ้าน ได้ของป่ามากมาย เหมือนวันนี้ที่ซานซานขึ้นเขาไปหาของดีในเขากับ ต้วนต้วน ซึ้งเซียวหานเย่ก็ไม่ห่วงเท่าไร แต่ก็ย้ำกับเมียห้ามประมาทเด็ดขาดซานก็รับปากอย่างดี กว่าจะอ้อนสามีให้ยอมขึ้นเขาคนเดียวได้ต้องยอมตามใจสามีจอมหื่นทุกคืน

ห้ามบ่นว่าเหนื่อยถ้าขึ้นเขาลงมาแล้วบ่นเซียวหานเย่ก็จะสั่งหยุดทันทีไม่ให้ขึ้นเขาอีกเลย

และซานซานก็ต้องยอมเพราะเธอชอบขึ้นเขาหาของป่ามากกว่านอนรอในบ้านตามคำสั่งของสามีสุดที่รักและเสี่ยงโดนสามีจับกิน

เพราะมีสามีเก่งทุกอย่างทั้งงานราช งานหลวง ซานซานจึงขึ้นเขาได้อย่างสบายใจ และยังมีลูกมือมาช่วยที่สวนแล้ว สามีก็ไม่ให้ซานซานทำอะไร เซียวหานเย่ตามใจเมียรักทุกอย่างส่วนผักในเมืองสามีก็เข้าไปตัดคนเดียว

โดยมีคนงานของร้านมารับถึงในสวน และท่านปู่จางก็ให้คนสวนผัวเมียให้เฝ้าสวน สองผัวเมียช่วยกันตัดจนเรียบร้อยก่อนที่เซียวหานเย่จะไปถึงอีก เพราะในเมืองมีบ้านสองหลังและมีตึกอีกสองที่ และมีคนเช่าหมดแล้วเหลือแค่ร้านที่กลางเมืองที่ติดตลาดเอาไว้ขายพืชผักต่างๆ หลังจากหน้าหนาวหมดก่อนซานซานกับสามีจะเข้าไปอาศัยที่ในเมืองเพื่อค้าขายต่อไป

ซานซานขึ้นเขาตั้งแต่หลังจากที่สามีเข้าในเมืองสามโมงกว่าๆเธอก็ขึ้นเขาไปกับต้วนต้วน

หนึ่งคนกับหนึ่งกระรอกน้อยเดินไปเรื่อยๆไม่รีบเร่งตรงไหนมีของดีต้วนต้วนก็จะบอกซานซานตรงไปเก็บทันที

วันนี้โชคดีได้หมูป่าตัวใหญ่ ซานซานยิงแล้วเก็บใส่มิติเอาไว้ ได้สมุนไพรมาอีกหลายชนิด ต้นอ่อนของผลไม้ซานซานก็ขุดใส่มิติกลับลงมาปลูกที่สวนของเธอเป็นประจำ

จนตอนนี้ในสวนมีผลไม้มากมายแทบทุกอย่าง ที่ปลูกไว้ได้กินได้เธอจะขุดลงมาปลูกทั้งในสวนและในมิติและที่บ้านในตัวเมือง

ต้วนต้วนบอกซานซานเดินขึ้นไปตามลำธารมีโสมคนหลายต้น และในลำธารมีกุ้งใหญ่มากมายเลยรีบไปกันเถอะ

ซานซานหลังจากเก็บเห็ดป่าเสร็จ พอได้ยินว่ามีโสมซานซานรีบตรงดิ่งไปเลยทันที เงินทั้งนั้นเลยนะ ต้วนต้วนผู้น่ารักของซานซาน

ต้วนต้วนบอก

””ทีอย่างนี้ละทำมากอดมาหอมพอถึงบ้านละลืมเราตลอด ไปอ้อนแต่สามี"

ต้วนต้วนบ่นให้กับเจ้านายสาวและค้อนให้อีกวงใหญ่ต่างหาก

"โธ่ต้วนต้วนจ๋า เวลานี้เป็นของของต้วนต้วนผู้น่ารักแต่อยู่บ้านคือของสามีจ้า ต้วนต้วนอย่างอนเลยนะ"

ซานซานรีบออดอ้อนต้วนต้วนและเดินไปตามทางที่ ต้วนต้วนบอกให้เร็วที่สุด

ซานซานได้โสมคนห้าต้นอายุห้าร้อยปี ต้วนต้วนกับเจ้านายสาวหลังจากขุดโสมเสร็จก็ลงจับกุ้งในลำธารต่อทันที และใส่ไว้ในมิติจนพอใจจึงมองดูเวลา

"บ่ายสามโมงแล้วรีบกลับบ้านกันเถอะ ต้วนต้วน เดี่ยวพี่เย่เป็นห่วงเอา ถ้ากลับมาแล้วไม่เจอเราที่บ้านเดี่ยวโดนลงโทษอีกนะ ต้วนต้วน"

ซานซานเดินลงเขาใกล้จะถึงหมู่บ้านต้วนต้วนบอกกับซานซานว่า

"ที่ร่องเขาตอนนี้ น้องชายของสามีของเจ้านาย น้องคนเล็กกับเมียของเขาอยู่ในนั้น รีบไปช่วยเขาเร็วเข้าเจ้านาย"

ต้วนต้วนเร่งซานซาน

"เขาเป็นอะไรละ ถึงไปอยู่ตรงนั้น"

ซานซานถามต้วนต้วนและรีบเดินตามที่ต้วนต้วนบอก

"จะไรอีกละ ก็แม่เลี้ยงของสามีเจ้านายนะสิ ใช้ให้สองคนผัวเมียมาหาฟืน จนคนผัวลื่นตกร่องเขาขาหักแล้วมั่ง ส่วนเมียร้องให้จนเป็นลมไปตั้งแต่ผัวตกลงไปแล้ว ข้าวก็ไม่ได้กินทั้งสองคนกินแต่น้ำ แม่ของเขารักแต่ลูกชายคนโตและเกลียดสามีของเจ้านาย และโกรธที่ลูกชายคนเล็กแอบเอาของกินมาส่งเจ้านาย ตอนที่โดนไล่ออกจากบ้านนะขอรับ จึงคอยกลั่นแกล้งแถมยังโดนสะใภ้ใหญ่เป่าหูทุกวัน จนตอนนี้จึงเกลียดลูกชายคนเล็กกับภรรยาของลูกชายด้วยจึงหาเรื่องทุกวัน ตั้งแต่ที่ไล่สามีกับเจ้านายออกมานั้นละขอรับ"

"ไม่อยากจะเชื่อเลย ผู้หญิงคนนี้เป็นแม่คนมาได้อย่างไร เห็นแก่ตัวมาก หน้าด้านก็ที่หนึ่ง ตั้งแต่วันที่มาหาเรื่องที่บ้านไป นี้ก็จะสองเดือนแล้วไม่รู้เลยว่า น้องเล็กจะลำบากในบ้านหลังนั้น คนแบบนี้ไม่น่าจะเกิดมาเป็นคนเลยเนาะ ต้วนต้วน "

ซานซานบ่นพลางไปวิ่งไปให้เร็วที่สุด เพราะเป็นห่วงสองคนผัวเมีย

พอมาถึงก็มองเห็นสะใภ้สามนอนเป็นลมที่ตรงสามีของเธอลื่นตกลงไป ซานซานรีบเข้าไปพยุงสะใภ้สามขึ้นพิงต้นไม้และเอาน้ำให้ดื่มก่อนจะเรียกชื่อเบา

"ซือซือเธอเป็นอะไร มานอนทำไมตรงนี้"

ซานซานบอกซือซือเบาๆ

หลังจากที่นางดื่มน้ำพุและมีสติคืนมาก็ร้องให้บอกซานซานว่า เซียวหลวนตกเขาไป ไม่รู้เป็นตายอย่างไรเรียกก็ไม่ตอบ

"ไม่เป็นไร เธอใจเย็นๆ ก่อน นี้น้ำถ้าไม่อิ่มกินได้เลย นี้ซาลาเปากินรองท้องไปก่อน ยังไม่ได้กินอะไรละสิถึงได้ไม่มีแรงและเป็นลมไป"

"พี่ซานซาน ช่วยพี่เซียวหลวนด้วย"

ซือซือจับมือขอร้องซานซาน เพราะทั้งสองคนไม่เคยทะเลาะกันนอกจากสะใภ้ใหญ่กับแม่สามีเท่านั้น

"รอตรงนี้เดี่ยวฉันจะไปช่วยน้องเล็กเอง"

ซานซานสั่งก่อนจะเอาเชือกผูกกับต้นไม้และหย่อนตัวลงไปที่ร่องเขา ก่อนจะโรยตัวลงไปช่วยเซียวหลวนทันที ส่วนต้วนต้วนก็ขี่คอซานซานลงมาที่ร่องเขาด้วยกัน

พอมาถึงข้างล่างก็เห็นน้องสามีนอนสลบอยู่ ซานซานเข้าไปดูเขา

"ขาข้างซ้ายหักขอรับ เจ้านาย" ต้วนต้วนพูดขึ้น

ซานซานจึงเอาเครื่องมือในมิติออกมาดามขาให้กับน้องชายของสามี เอายาแก้ปวดแก้อักเสพให้กินและเอาน้ำพุให้ดื่ม

"ต้วนต้วน ฉันจะเอาน้องเล็กเข้ามิติ ต้วนต้วนช่วยไปบังอย่าให้น้องสะใภ้สามเห็นได้ไหมเวลาที่ขึ้นไปถึงข้างบนที่น้องสะใภ้สามนั่งอยู่"

ซานซานถามต้วนต้วน เพราะเธอก็ไม่อยากให้ใครรู้ความลับของเธอเหมือนกัน

"ได้ ขอรับ" ต้วนต้วนตอบ

จากนั้นซานซานจึงปีนขึ้นมา และต้วนต้วนก็บังตาของสะใภ้สามเอาไว้ เธอจึงเห็นแค่ซานซานกำลังแก้เชือกออกจากตัวของสามีของเธอ ก่อนจะช่วยกันลากเซียวหลวนไปนั่งใต้ต้นไม้ ซานซานจึงยัดซาลาเปาอีกสามลูกให้กับสะใภ้สามให้เอาให้สามีของเธอกินนะ

"ซือซือ เดี่ยวน้องเล็กตื่น เธอก็เอาให้เขากินนะ ฉันจะรีบไปเรียกคนมาช่วย รอตรงนี้นะ ฉันไปไม่นาน"

สั่งเสร็จซานซานก็รีบวิ่งลงเขาเลยทันที

พอไปถึงหลังบ้านเห็นสามียืนชะเง้อมองทางซานซานก็ร้องเรียกเสียงดัง

"พี่เย่ ช่วยด้วยค่ะ เรียกให้ซ่งเทียนมาด้วยค่ะ น้องชายของพี่ตกเขา น้องให้นั่งรอที่บนเขาค่ะ"

เซียวหานเย่วิ่งมาจับตัวภรรยาทันที

"น้องเป็นอะไรหรือเปล่า ค่อยๆเล่า มีอะไรบาดเจ็บตรงไหนบอกพี่ซิ"

เซียวหานเย่ถาม เขาใจหายตั้งแต่เห็นเมียรักวิ่งลงเขาตะโกนเรียกเสียงดังที่เห็นเขายืนรอหลังบ้าน

"น้องไม่เป็นอะไรค่ะสามี คนที่เป็นคือน้องสามกับสะใภ้สามค่ะ น้องชายพี่ลื่นตกร่องเขาค่ะ น้องช่วยขึ้นมาแล้ว เลยวิ่งมาตามพี่ให้ไปพาพวกเขาลงมาจากเขาค่ะ"

ซานซานรีบบอกสามี เพราะสามีจับเธอหันไปมา พลางถามว่าตัวซานซานบาดเจ็บตรงไหนบ้าง

ซ่งเทียนกับเมียได้ยินเสียงของซานซานก็วิ่งมาที่หลังสวนทันที

"ใครเป็นอะไรหรือซานซาน"

ซ่งเทียนถาม

"น้องสามลื่นตกเขาค่ะ พี่ซ่งเทียน

"ฉันเลยรีบวิ่งมาตามให้พวกพี่ขึ้นไปพาพวกเขาลงมา ไปค่ะเดี๋ยวจะค่ำก่อน"

ซานซานรีบพาทุกคนขึ้นไปหาสองคนผัวเมียที่รอบนเขาทันที

เดินประมาณสามสิบนาทีก็ถึงที่สองผัวเมียรออยุ่เซียวหานเย่จึงตัดเอาไม้มาทำเป็นที่นั่งง่ายๆก่อนจะหามคนละข้างกับซ่งเทียน ส่วนซานซานก็พยุงซือซือตามลงมากับเมียของพี่ซ่งเทียน