“ท่านพ่อ…ขอเวลาข้าคิดทบทวนอีกสักนิดเถิดเจ้าค่ะ การออกเรือนเป็นเรื่องสำคัญ หากคุณชายสกุลซ่งผู้นั้น ไม่ยินดีที่จะรับลูกเป็นภรรยา ลูกไม่ต้องกล้ำกลืนฝืนทน ใช้ชีวิตอยู่กับเขาไปเช่นนั้นหรือเจ้าคะ คนเราหากจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ก็ต้องเริ่มต้นจากการคบหาดูใจกันเสียก่อน ดูอย่างท่านพ่อกับท่านแม่ ยังมีโอกาสได้ทำความรู้จักและคบหาดูใจกันก่อนแต่งงานเลย ลูกเพียงแค่อยากขอโอกาสเช่นนั้นบ้าง จะไม่ได้เชียวหรือเจ้าคะ”
จ้าวฟางหรูหยิบยกข้ออ้างมาบอกกับบิดา จ้าวหวังเหล่ยฉุกคิด หากให้เด็กทั้งสองพบหน้าทำความรู้จักกันก่อนย่อมเป็นผลดีกว่า ไม่แน่ว่าหากบุตรสาวของเขาได้พบหน้าคุณชายใหญ่เซี่ยเฟยหลงผู้นั้นแล้ว อาจจะเปลี่ยนใจยอมหมั้นหมายก็เป็นได้
“ได้…พ่อจะไปคุยกับท่านปู่ ให้คุณชายใหญ่เซี่ยแวะมาเยือนที่เมืองหนานจางเสียหน่อย เพื่อให้เขาและเจ้าได้ทำความรู้จักกัน”
จ้าวฟางหรูยิ้มกว้างออกมา อย่างน้อยนางก็สามารถใช้ข้ออ้างนี้ ถ่วง
