ชญาดานอนบิดกายไปมาบนเตียงนุ่มของตนเอง จะหลับตาก็มีแต่ภาพของไทรีสยิ้มหยัน และภาพเปลือยเปล่าของเขาให้เห็นทุกครั้งที่หลับตา ตั้งแต่กลับมาจากข้างนอกหล่อนก็เก็บตัวอยู่ในห้องไม่ยอมพบเจอพ่อบุญธรรม หิวก็สั่งให้ลูอิสนำขึ้นมาให้บนห้อง เพราะไม่ต้องการให้ใครเห็นรอยช้ำที่คอของตนเอง
“ทำไมถึงได้อ่อนแอแบบนี้ทิมมี่ เธอดูแลคาสิโน ดูแลโรงแรมของแด๊ดได้แล้วทำไมดูแลตัวเองให้รอดจากมือของไทรีสแค่นี้ทำไม่ได้”
เธอบ่นว่าตนเองแล้วพลิกตัวไปมาด้วยความหงุดหงิด เพราะทุกการเคลื่อนไหวของเธอมักมีภาพของคนบาปแทรกซ้อนเข้ามาในหัวและมโนภาพตลอด พยายามแล้วที่จะลบภาพของมาเฟียหนุ่มออกจากความคิด แต่ยิ่งพยายามยิ่งนึกถึงและจดจำทุกรายละเอียดของร่างกายแข็งแรงได้
“ทำไมเขามีแผลเป็นตามตัวเยอะแบบนั้นนะ” หล่อนเพิ่งสงสัยและเป็นห่วงเขาเมื่อนึกถึงรอยแผลเป็นตามหน้าอก และหน้าท้องแข็งแรงของเขา
“ชีวิตที่ผ่านมาของคุณคงลำบากมากสินะไทรีส” พูดละเม
