จำไว้นะ ว่าไอรีนคือลูกไก่ในกรงทองของผม
2835 คำ
พิษรักลวงหลอก
ตอนที่ 3 จำไว้นะ ว่าไอรีนคือลูกไก่ในกรงทองของผม
“ ทำไมไม่ลงกินข้าว? ”
ทันทีที่เปิดประตูจากการเคาะประตูหน้าห้องของฉันในช่วงค่ำ เผยให้เห็นปรากฎร่างของพี่โรมที่ยืนอยู่หน้าห้อง ฉันไม่ได้ลงไปทานอาหารเย็นที่จะทานตอนค่ำของทุกวัน แต่ค่ำนี้ฉันไม่ลงไปร่วมโต๊ะด้วย
“ รีนไม่หิว ”
“ หลบหน้าพี่กับพ่อใช่ไหม? ” นั่นก็คือเหตุผลข้อนึงที่ฉันไม่อยากทานอาหารร่วมกับพ่อและพี่ชาย เรื่องเดิมๆที่พยายามเกลี่ยกล่อมให้ฉันเห็นความดีของเมฆา จนฉันไม่อยากรับฟัง
“ รีนเหนื่อย อยากพัก ”
“ ทุกวันไม่เห็นเหนื่อยหนิ ”
“ ทำงานมามันเหนื่อย ถ้าให้มาเจอเรื่องไร้สาระอีก รีนนอนเอาแรงให้สบายใจดีกว่า ”
“ คุณเมฆาไม่ใช่เรื่องไร้สาระ เขาคือผู้มีพระคุณ รีนอย่าเรียกเขาแบบนั่นอีก ” แค่ฉันเอ่ยเหน็บถึงเมฆา พี่ชายฉันก็พร้อมออกปากปกป้องแล้ว
“ พี่มาหารีนทำไม? ” ฉันเอ่ยตัดบท ไม่อยากฟังการเชิดชูยกยอปอปั้นเมฆาจากพี่ชาย
“ เลิกกับแฟนรึยัง? ”
“ พี่ถามทำไม? ” พ่อกับพี่โรมรู้เรื่องที่ฉันเป็นแฟนคบหากับขุน ฉันไม่ได้หลบซ่อน ครอบครัวจะรับรู้เรื่องหัวใจของฉันมาตลอด
“ อีกสองอาทิตย์จะมีงานประกาศเลื่อนตำแหน่งของพ่อกับพี่ หลังจากจบงานคุณเมฆาจะมาหมั้นหมาย เตรียมตัวให้พร้อมด้วย ”
“ พี่ตื่นเต้นเหรอ ทำไมรีนไม่รู้สึกเลยล่ะ ”
“ ไอรีน มองให้กว้างๆไม่ใช่เอาแต่ตัวเอง เรากำลังจะสบาย จะปล่อยโอกาสให้หลุดมือไปง่ายๆได้ยังไง เบิกตามองบ้าง อย่ามองแต่ในกะลา ”
“ พี่ไม่ต้องมาบอกรีน รีนไม่เตรียมตัวอะไรทั้งนั้น ”
“ แต่รีนต้องไปเลิกกับแฟน ”
“ ……………. ” พี่โรมเอ่ยเสียงแข็ง สายตาที่ไร้ซึ่งความมีเยื่อใยให้น้องสาวอย่างฉัน มันทำให้ฉันจุกอก
“ คุณเมฆาจะประกาศหมั้นในวันงาน ก่อนถึงวันนั้นรีนต้องโสดและต้องพร้อม ”
“ พี่จะมาพูดแค่นี้ใช่ไหม? ” เหมือนฉันกำลังไล่พี่ชายทางอ้อม แต่มันไม่ใช่ทางอ้อม ฉันตั้งใจไล่เลยต่างหาก มันไม่อะไรที่ฉันจำเป็นต้องทนฟังอีก
“ ถ้าอยากมีที่ซุกหัวนอน มีเงินใช้ไปตลอดชาติ อย่าทำให้พี่กับพ่อต้องเสียงานนี้ไป ” พี่โรมเอ่ยกระแทกเสียงหยาบกระด้างใส่ฉันจบ ก็จะเดินออกไปจากห้องฉัน
“ พี่รู้อะไรไหม ตั้งแต่แม่หนีไป รีนไม่เคยรู้จักความสุขเลย ”
“ ……………. ”
พี่โรมหยุดชะงักฟังฉันก่อนจะเดินออกจากห้องไป ฉันไม่เห็นสีหน้าพี่ชายหรอกว่าเขาจะทำหน้ายังไง แต่สำหรับเขาตำแหน่งมีหน้ามีตาคือความสุข แม้มันจะเป็นความทุกข์ของฉันก็ตาม
ตำแหน่งยศถาคือสิ่งที่พ่อกับพี่ชายฉันอยากได้มาก ไม่มีอะไรมาขวางความต้องการของพ่อกับพี่โรมได้ ฉันที่เหมือนตัวคนเดียวในครอบครัวคงขัดอะไรเขาไม่ได้ ฉันทำได้แค่ทำตามสินะ
ฉันกับขุนเรารู้จักกันมาหลายปี แต่เราคบหากันจริงๆมาสักระยะนึง จากเพื่อนที่พัฒนาเลืีอนมาเป็นแฟน แต่วันนี้ฉันคงต้องให้อนาคตกับขุน เขาจะมาจมปลักกับฉันที่ไม่มีแม้ชีวิตของตัวเองไม่ได้
ฉันมาหาเขาที่คอนโดที่เขาอยู่โดยไม่ได้บอกล่วงหน้า ห้องพักที่ฉันเคยแวะเวียนมาหาเขาเป็นประจำ คีย์การ์ดสำรองที่เขาให้ฉันไว้ ฉันกะมารอเขาในห้อง แต่เมื่อเข้าห้องเข้ามาฉันได้ยินเสียงของเขา ฉันทอดสายตามองตามเสียงที่ได้ยิน เขาอยู่ที่ระเบียงกำลังคุยโทรศัพท์ผ่านการเห็นหน้ากัน แต่ขาฉันกลับชะงัก เมื่อคนในหน้าจอโทรศัพท์คือ…แก้ว เพื่อนร่วมก๊วนเดียวกับฉัน ไม่ใช่เพื่อนสนิทแต่คือเพื่อนเรียนร่วมคณะห้องเดียวกัน แต่การชะงักยังไม่เท่ากับใจที่บาดเจ็บ เมื่อได้ยินประโยคสนทนาของเขา
( เมื่อไหร่ขุนจะเปิดตัวเรื่องของเรา แก้วรอไม่ไหวแล้วนะ )
“ ขุนหาโอกาสคุยกับไอรีนอยู่ ”
( แล้วเมื่อไหร่ล่ะ จะรอให้แก้วท้องก่อนเหรอ ขุนอย่าลืมนะ เรามีอะไรกันทุกวัน ป้องกันดีแค่ไหนแต่เราจะพลาดได้วันไหนก็จะรู้ )
“ ขุนรักแก้วจะตาย แก้วทั้งแซ่บทั้งเผ็ดขนาดนี้ จะลืมได้ไง ”
( ก็รีบๆบอกไอรีนสิ )
“ ไม่ต้องบอกแล้วล่ะ ”
“ ไอรีน!! ” ฉันคงรอให้เขาทั้งสองคนอยู่กับแบบอึดอัดอีกไม่ได้ ฉันมาจะบอกเลิกเขาแท้ๆ แต่เขาดัดตัดหน้าฉันซะก่อน ฉันคิดมาตลอดฉันจะทำยังไงให้ขุนเสียใจกับเรื่องของฉันน้อยที่สุด ตอนนี้ฉันคงต้องคิดใหม่ให้ยังไงตัวเองเจ็บน้อยที่สุดที่โดนแฟนกับเพื่อนสวมเขา
“ ไม่ต้องหลบๆซ่อนๆกันแล้วนะ ตามสบายเลย รีนแค่มาเก็บของน่ะ ”
“ รีนคือ… ” ขุนคงอึ้งและตกใจที่เห็นฉันยืนอยู่ตรงนี้ ฉันยกกล่องมาเก็บข้าวของๆฉัน เสื้อผ้าบางชุด ข้าวของเครื่องใช้เล็กๆน้อยๆ แต่สำหรับสิ่งของที่ฉันเคยซื้อให้เขานั้น
“ ของเหล่านี้ ขุนใส่ถุงดำทิ้งได้เลยนะ ” ฉันเอ่ยจบก็ยกกล่องจะเดินออกจากห้อง
( ไอรีน ฉันขอโทษนะแก ) เสียงของแก้วจากหน้าจอโทรศัพท์ที่ขุนตั้งใจให้แก้วพูดกับฉัน ฉันเดินไปใกล้ๆขุน มองหน้าจอโทรศัพท์มือถือที่ขุนถืออยู่ หน้าตาของแก้วดูสลดมาก
“ ถ้าจะแอบเอากันขนาดนี้ไม่ต้องขอโทษหรอก ฉันดีใจนะที่เธอทำแบบนี้ เพราะคนเป็นเพื่อนเขาจะไม่ทำกัน เราไม่ได้เป็นเพื่อนกัน เราไม่รู้จักกัน ฉันเลยไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอ ”
“ รีน…ขอโทษ ” ขุนเอ่ย ฉันหลับตากลั้นน้ำตา ข่มความรู้สึกเอาไว้ ไม่ให้ตัวเองดูแย่ไปกว่านี้
“ โชคดี ”
“ ………….. ”
ฉันออกจากห้องด้วยความรู้สึกโล่งกับน้ำตาที่ไหลแอบแก้ม ฉันพยายามให้ความรู้สึกทุกอย่างมาตกอยู่ที่ฉัน แล้วมันก็ต้องอยู่ที่ฉันจริงๆ แม่ฉันหายออกไปจากชีวิต ฉันถูกสวมเขาเพราะแฟนแอบคบกับเพื่อน ฉันถูกพ่อกับพี่ชายบังคับให้หมั้นกับผู้ชายที่ฉันไม่ได้รัก ชีวิตฉันมีอะไรที่แย่กว่านี้อีกไหม…
และมันก็มีที่แย่กว่า เมื่อความรู้สึกที่กำลังย่ำแย่ มันก็กำลังจะดิ่งลงเหว เมื่อพี่หน่อยเข้ามาในห้องทำงานที่ฉันกำลังนั่งหลับตาเอนตัวพิงเก้าอี้ปรับสติของตัวเอง ที่ในมือที่มีชุดถุงซิปและผู้หญิงอีก 1 คนเดินตามเข้ามา
“ คืออะไรคะ ? ”
“ ท่านประธานให้ช่างแต่งหน้าทำผมให้คุณไอรีนที่จะไปดินเนอร์คืนนี้ค่ะ ”
“ ไปอะไร ทำไมพี่ไม่แจ้งรีนก่อน ” ฉันแอบหงุดหงิดฉุนพี่หน่อย ที่เป็นเลขาแต่ไม่ได้มีการบอกฉันล่วงหน้า
“ ท่านประธานเพิ่งแจ้งเมื่อกี้ค่ะ มันปุ๊บปั๊บพี่เลยไม่ได้แจ้งคุณไอรีน ”
“ เอากลับไป รีนไม่ไป ” เหตุผลของพี่หน่อยถือว่าฟังขึ้น เพราะเขามีอำนาจมากโขทุกอย่างอยู่แล้ว ฉันปัดๆเชิงไล่ไม่อยากเอ่ยอะไรต่อ อารมณ์ความรู้สึกก็กำลังแย่อยู่ด้วย แต่…
“ ไม่ได้ค่ะคุณไอรีน ท่านประธานสั่งให้คุณไอรีนต้องไปเท่านั้นค่ะ ”
“ บอกเขาไปสิว่ารีนมีงาน รีนทำงาน รีนเหนื่อย ” ฉันเผลอตะเบ่งเสียงใส่พี่หน่อย ที่ตอนนี้ฉันไม่อยากไม่เจอใคร
“ ไม่ได้ค่ะคุณไอรีน เจ๊ต้องแต่งหน้าทำผมให้คุณไอรีนตามคำสั่งคุณเมฆาค่ะ ถ้าคุณไอรีนไม่ยอมเจ๊ต้องแย่แน่ๆค่ะ ” ช่างแต่งหน้าเอ่ย
“ ทำตามคำสั่งท่านประธานเถอะนะคะคุณไอรีน พี่ไม่อยากเห็นคุณไอรีนต้องเดือดร้อน ”
“ ………….. ” แล้วชีวิตฉันเลือกอะไรได้ไหม ฉันต้องจำยอมทุกอย่างเหรอ
ตัวฉันจะเลือกอะไรได้ แค่ลิขิตชีวิตตัวเองยังทำไม่ได้เลย…
จากความรู้สึกที่กำลังจะดิ่งลงเหว ตอนนี้ตัวของฉันกำลังตกจากหน้าผาสูงฉัน ฉันอาจจะตายไปแล้วก็ได้ เพราะความรู้สึกตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับคนกำลังตายทั้งเป็น…
ฉันหลบหน้าสรรหาข้ออ้างสารพัดไม่เจอหน้าเมฆา แล้วฉันก็ทำได้มาตลอด แต่ครั้งนี้ฉันคงทำไม่ได้อีก ตั้งแต่พ่อกับพี่ชายยกฉันให้เขา เขาก็เสนอตัวยกระดับตัวเองว่าเขาคือเจ้าชีวิตของฉัน ยกยอตัวเองว่าคือคนได้ที่ครอบครองฉัน จะบังคับให้ฉันทำอะไรก็ได้ แล้วเขาก็ทำได้จริงๆ เมื่อฉันกำลังเป็นหุ่นยนต์ที่มีความรู้สึกให้คนของเขาที่ส่งมาแต่งหน้าทำผมตามที่เขาต้องการ
“ สวยๆมากเลยค่ะคุณไอรีน ”
ช่างแต่งหน้าเอ่ย เมื่อฉันยืนอยู่หน้ากระจกมองสภาพตัวเองที่ถูกแปลงโฉมอย่างไม่ใช่ตัวเอง
“ เหมือนเจ้าหญิงเลยค่ะคุณไอรีน ” เสียงของพี่หน่อยที่ชื่นชมยกยอฉัน
“ นางซินเหรอคะ ”
“ ซิลเดอเรลล่าที่คู่กับเจ้าชายเลยค่ะ ”
“ เจ๊เห็นด้วยที่สุดเลยค่ะ ”
“ แต่ทำไมรีนอยากเป็นแม่มดที่คู่กับปีศาจล่ะคะ ”
“ เอ่อ… ” คำพูดของฉันทำพี่หน่อยเลิ่กลั่กมองหน้ากับเจ๊ช่างแต่งหน้า คงเข้าใจความหมายของฉันถึงไปต่อไม่ได้
“ เจ้าหญิงจะคู่กับปีศาจได้ยังไงล่ะคะ รีนคงเป็นแม่มดต่างหากที่ศีลเสมอกับปีศาจเลวๆ ”
“ ………….. ”
ถ้าฉันเป็นเจ้าหญิงอย่างที่ใครๆว่า เจ้าหญิงต้องคู่กับเจ้าชายสิ แล้วทำไมฉันถึงมาเจอปีศาจล่ะ เพียงเพราะชีวิตฉันไม่มีเจ้าชายสินะ ฉันถึงมีเวรกรรมต้องพบเจอกับผู้ชายในร่างซาตานแบบนี้…
มีเงิน มีอำนาจ มีคนบริการคอยรับใช้ก็ดีนะ สามารถชี้นิ้วสั่งใครให้ทำตามที่ต้องการก็ได้ ฉันเหมือนคนมาใช้บริการ มีคนขับรถให้นั่งสบาย คอยนั่งสวยๆปั้นหน้าให้เจ้านายของคนเหล่านี้พึงพอใจ ฟังดูเหมือนโชคดี แต่สำหรับฉันมันคือความเลวร้ายที่สุดในชีวิตแล้ว ที่ผู้หญิงคนนึงรักพ่อ รักพี่ชาย ต้องจำยอมสิ่งที่คัดค้านหัวใจ เพื่อรักษาคนที่เหลืออยู่ในครอบครัวไว้ แม้จะต้องมีแต่ความปวดร้าวในใจก็ตาม…
“ ทางนี้ครับคุณไอรีน ”
ลูกน้องเมฆาทำฉันราวกับเจ้าหญิงจริงๆ ถ้าเขาสามารถมีอำนาจพาฉันเหาะเหินได้ เขาก็คงทำ ฉันเดินตามลูกน้องของเมฆาที่ประกบฉันทั้งหน้าทั้งหลัง ราวกับป้องกันว่าฉันจะหลบหนี ลิฟต์ของโรงแรมหรู การรักษาความปลอดภัยดีเยี่ยมถูกกดขึ้นชั้นบนสุดของโรงแรม
“ เชิญคับคุณไอรีน ”
ลูกน้องเมฆาเปิดประตูห้องให้ฉัน ฉันเดินเข้ามาก็เจอเมฆาอยู่ในชุดสูทหรู ในห้องถูกตกแต่งสำหรับดินเนอร์ ดอกกุกลาบถูกจัดไว้ราวกับยกร้านดอกไม้มาอยู่ที่นี่ อาหารหรูราคาแพงถูกจัดวางบนโต๊ะใต้แสงเทียนสร้างความโรแมนติก แต่ทำไมฉันกลับรู้สึกเบื่อ
ครั้งนี้คือครั้งแรกที่ฉันกับเขาได้ประชันหน้ากันสองต่อสองใกล้ชิดแบบนี้ เมฆายิ้มให้ฉันอย่างคนภาคภูมิใจในสิ่งที่สรรสร้างเนรมิตมา ฉันไม่มีแม้รอยยิ้มโปรยปรากฏจากใบหน้าของฉัน ถ้าเป็นคู่รักที่ได้ถูกเซอร์ไพรส์แบบนี้เขาคงดีใจยิ้มแก้มปริ วิ่งปรี่เขาไปกอดอย่างตื่นเต้นมีความสุข แต่สำหรับฉันมันแค่การจัดฉากแสแสร้งกลบเกลื่อนของเขา
เขาเลื่อนเก้าอี้ให้ฉันนั่งอย่างสุภาพบุรุษน่าประทับใจ ฉันนั่งลงโดยไม่เชยชมกับความสุภาพของเขา
“ ชอบรึเปล่า? ”
ประโยคคำถามที่ฟังดูธรรมดา แต่สำหรับฉันคือการเอ่ยลองเชิงดูปฏิกิริยาของฉัน ที่คำตอบผู้หญิงส่วนใหญ่จะมีแค่ชอบ ชอบมาก ชอบมากทึ่สุดกับรอยยิ้มที่พิมพ์ใจ แต่สำหรับคำตอบของฉัน
“ ไม่ชอบค่ะ ”
“ ทำไม? ” จากสีหน้าที่มีรอยยิ้มของเขา กลายเป็นคิ้วขมวดผูกโบว์ที่ตกใจในคำตอบของฉัน
“ รีนแค่ไม่ชอบ ”
“ ไม่ชอบอะไร ดอกไม้หรืออาหาร ” เขาพยายามเอ่ยถามฉัน บอกให้รู้ว่าเขากำลังเอาใจฉัน สามารถปรับเปลี่ยนเนรมิตให้ฉันประทับใจได้ทันที จะบอกถึงอำนาจที่ตัวเองทำอะไรก็ได้สินะ
“ ไม่ชอบทุกอย่าง ” เขาตกใจที่ฉันเอ่ยแบบนี้ เขาจ้องหน้าฉันอย่างสงสัย ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติอย่างรวดเร็ว
“ ผู้หญิงทุกคนไม่มีใครเคยปฏิเสธสิ่งที่ผมทำให้ มีแต่ชอบกับชอบเท่านั้น แล้วทำไมไอรีนถึงไม่ชอบ ”
“ รีนไม่ใช่ผู้หญิงพวกนั้นของคุณ ”
“ ผมมองไม่ผิดจริงๆ ผมชอบผู้หญิงทนงแบบนี้ ”
“ …………. ” เขาโปรยยิ้มอย่างมีเล่ห์นัยให้ฉัน มันดูร้ายกาจเอามากๆ
“ ชอบ ผมชอบจริงๆ ชอบที่สุด ฮ่าๆๆ ”
เขาหัวเราะเอ่ยชอบใจราวกับคนสติไม่ดี พร้อมยกขวดไวน์รินไวน์ใส่แก้วตรงหน้าและแก้วของฉันด้วย เขายกแก้วไวน์ขึ้นพยักหน้าเบาๆเชิงให้ฉันยกขึ้นมาด้วย
“ รีนไม่ดื่มไวน์ ”
“ หึ…แต่ไวน์แก้วนี้คือตำแหน่งรองประธาน กับตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายการผลิตนะ คิดดูสิจะดื่มหรือปฏิเสธ ” เขาเอาตำแหน่งที่จะเลื่อนให้พ่อกับพี่ชายฉันมาขู่
“ ผมไม่ได้ขู่นะ ไอรีนก็รู้ว่าผมมีอำนาจเหนือทุกคน ” สายตาเจ้าเล่ห์แกว่งแก้วไวน์มองหน้าฉัน
“ สำหรับรีน ถ้าไม่สามารถเหาะได้ ก็คนเหมือนกันทุกคน ”
“ ว๊า…แต่ผมสามารถแตะพ่อกับพี่ชายไอรีนให้ลอยออกจากบริษัทได้สิ พ่อกับพี่ชายคงจะสามารถเหาะกลางอากาศออกจากเก้าอี้ทำงานได้เลยนะ ”
“ ………….. ” ฉันพยายามบีบมือตัวเองเรียกสติให้มีชีวิตรอดจากน้ำมือของเขา ที่เขาพยายามบีบให้ทุกทาง
“ ไม่ต้องคิดมากหนูไอรีนของผม ผมคนอ่อนไหวง่าย แค่ไอรีนอ้อนนิดอ้อนหน่อย ทำตามผมทุกอย่าง ผมก็แพ้ทางคนสวยอย่างไอรีนแล้ว ”
“ ทำไมต้องเป็นรีน? ”
“ อยากรู้เหรอคนสวย ”
เขาโปรยยิ้มร้ายกาจแฝงเล่ย์นัยให้ฉัน จิบไวน์แค่แตะริมฝีปาก ก่อนจะค่อยๆลุกเดินมาใกล้ตัวฉัน เขานั่งไขว่ห้างบนโต๊ะอาหารตรงหน้าฉัน มือแกว่งแก้วไวน์อย่างผู้ชนะเกมนี้
“ เพราะผมชอบผู้หญิงชื่อไอรีนคนนี้มากนะสิ ”
“ รีนไม่เคยรู้สึกกับคุณ ” ฉันไม่มีความจำเป็นอะไรต้องทำตามใจเขาปรารถนา
“ นั่นมันไม่ใช่เรื่องของผม ”
“ …………… ”
“ ผมอยากได้ ผมต้องได้ครอบครอง มันมีแค่นั้นเอง ฮ่าๆๆ ” เขาหัวเราะชอบใจภาคภูมิใจสิ่งที่ตัวเองมีและทำได้มาก จิบไวน์อย่างคนชนะ ฉันได้แต่มองหน้าผู้ชายน่ารังเกียจคนนี้ เขาเอามือมาลูบหน้าฉันเบาๆ
“ ผมชอบคนตามใจ ตามใจผมเยอะๆสิ บางทีผมอาจจะทำบุญหล่นทับใส่พ่อกับพี่ชายไอรีนก็ได้นะ ”
“ ………….. ” ฉันหันหน้าหนีจากมือของเขาที่พยายามลูบไล้ใบหน้าฉัน
“ จำไว้นะ ว่าไอรีนคือลูกไก่ในกรงทองของผม จะหนีก็ตาย ไม่ทำตามก็ตาย ”
“ เลว ”
“ ผมเป็นคนเลวที่ได้ไอรีนทำเมีย ฮ่าๆๆ ”
เขาลุกจากโต๊ะดื่มไวน์ด้วยท่าทางเหมือนกำลังเต้นระบำ หัวเราะชอบใจราวกับคนบ้า แต่อยู่ๆเขาก็ยกมือขึ้น มีผู้หญิงใส่ชุดซีทรูเห็นเนื้อหนังข้างในเข้ามาสองคนเข้ามาโอบรัดเขา
“ วันนี้ผมอารมณ์ดี ไอรีนอยู่ร่วมชมหนังสวาทของผมนะ แต่อย่าน้อยใจไปนะ สำหรับไอรีนลูกไก่ในกรงทองของผม ผมต้องจัดหนังสวาทให้ยิ่งใหญ่ที่ไม่ใช่ตอนนี้ ฮ่าๆๆๆ ”
เขาหัวเราะราวกับคนสติหลุด ผู้หญิงสองคนก็ช่วยกันจูบเล้าโลมเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ของเขาราวกับหิวโหยจะกินเลือดกินเนื้อเขา ภาพที่เห็นทำฉันสะอิดสะเอียนลุกออกมา ฉันรีบเดินออกจากห้องนี้ไปเข้าห้องน้ำ
อ้วก~อ้วก~
‘ ไอ้เมฆา สักวันมึงต้องตายทั้งเป็นที่เลือกกู ’
- ผู้เขียน
