ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงราเชนทร์ก็พามะนาวมาถึงผับของเขา เพราะเพิ่งหกโมงเย็นจึงยังไม่มีพนักงานคนไหนมาที่ร้าน ส่วนมากจะมีแค่การ์ดที่อยู่ที่นี่ประจำแค่นั้น
"สวัสดีครับคุณเชนทร์ วันนี้มี PR 1 คน ที่นัดทดลองงาน คุณเชนทร์จะทดลองงานเองมั้ยครับ"
ภูภูมิเอ่ยแจ้งงานให้เจ้านายทราบ ทุกครั้งที่มีคนมาสมัครงานราเชนทร์จะทำการคัดเองทุกครั้ง
"ถ้าผมเข้าไปดื่มค่อยให้เธอมาทดลองงานกับผมแล้วกัน"
"ครับ"
ภูภูมิเดินไปทันทีเมื่อได้รับคำสั่งแล้ว
"ไปเถอะ วันนี้ฉันจะบอกรายละเอียดที่เธอต้องช่วยฉันทำ"
มะนาวพยักหน้าแล้วเดินตามราเชนทร์ขึ้นไปยังห้องทำงานของเขา เมื่อเข้ามาแล้วราเชนทร์ก็เห็นถึงความนิ่งผิดปกติของเธอจึงเอ่ยถามขึ้น
"เป็นอะไร ข้องใจอะไรก็ถามได้"
"นายดูออกด้วยหรอ ว่าฉันมีเรื่องจะถาม"
"หึ หน้าเธอตอนนี้มันโชว์เป็นเครื่องหมายคำถามเต็มไปหมดแล้ว"
ราเชนทร์เอ่ยพูดด้วยรอยยิ้ม
"เอ่อ ฉันถามได้หมดที่เกี่ยวกับงานของนาย
