"....." ก๋วยเตี๋ยวเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นเมื่อได้ยินอย่างนั้น แม้จะเกลียดทุกการกระทำของเนมาร์แต่ก็สับสนกับคำพูดที่ไม่ชัดเจนของเขา "ฮึก!..เอามันออกไป แล้วก็ปล่อยหนู"
"ฉันยังเอาไม่สุด ขออีกรอบได้ไหม?" ว่าจบนิ้วมือยาวก็เลื่อนไปเกลี่ยปอยผมออกจากกรอบหน้าหวาน แล้วจุมพิตลงบนหน้าผากมนของเธอ ก่อนจะขยับท่อนเอ็นที่คาอยู่ในร่องสวาทสอบเข้าออกช้าๆโดยไม่รอคำตอบจากเจ้าของเรือนร่าง ส่งผลให้น้ำรักขาวขุ่นที่ปลดปล่อยเข้าไปในกายสาวเมื่อสักครู่ค่อยๆไหลออกมาผสมกับเลือดบริสุทธิ์สีสดชโลมลำกายใหญ่ และรอบๆช่องทางรักจนมันเหนอะหนะ
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
"ฮือออออ..ฮึก!" ใบหน้าหวานส่ายไปมา เพียงแค่ถูกขยับความเจ็บปวดก็แล่นพล่านไปทั่วร่าง เธอดิ้นทุรนทุรายฟาดกำปั้นทุบลงบนแขนแกร่งเต็มแรงเพื่อให้เขาหยุดการกระทำป่าเถื่อนนี้ หยาดน้ำตาไหลทะลักออกมาจนเปียกชุ่มหมอนใบใหญ่
ความเจ็บปวดสุดจะทรมานครั้งนี้เธอจะไม่มีวันลืมเลย
จังหว
