29

1165 คำ

29 “ฉันไม่ชินกับการอาบน้ำกับคนอื่น ฉันขออาบคนเดียวได้ไหม” “ต่อจากนี้ฉันไม่ใช่คนอื่น เธออย่าลืมสิว่า เธอต้องเป็นของฉันจนกว่าฉันจะพอใจ หรือเธอจะเปลี่ยนใจ ถ้าเปลี่ยนใจบอกกันได้นะ ฉันจะได้โทรบอกสารวัตรหมอกให้ไปจับตัวโจ้อีกรอบ” เป็นคำขู่กลายๆ “ว่าไง ทีนี้อาบน้ำด้วยกันได้หรือยัง” เกวลินไม่ตอบ เธอก้าวเดินไปยังห้องน้ำที่อยู่ห่างไม่กี่ก้าว และมายืนอยู่ในห้องน้ำด้วยขาค่อนข้างสั่น รัฐรวินทร์ยืนซ้อนด้านหลังเกวลิน มือใหญ่ยกขึ้นวางบนหัวไหล่เธอทั้งสองข้าง ลูบเบาๆ ก่อนเลื่อนมือไปตามเรียวแขนเล็ก และสวมกอดเธอไว้ทางด้านหลัง ใบหน้าซุกลงตรงซอกคอแล้วไซ้แผ่วเบา คนในอ้อมกอดตัวสั่น ย่นคอหนีความซาบซ่านที่แล่นเข้ามาในความรู้สึก เธออยากผลักร่างหนาหรือวิ่งออกไปจากห้องนี้ แต่ก็คงไม่ทัน ทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของรัฐรวินทร์ที่จะชักจูงเธอไปในทิศทางที่เขาต้องการ ไม่ว่าจะนรกหรือสวรรค์ เกวลินไม่มีสิทธิ์ค้าน “ถอดเสื้อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม