“ก็ยังเป็นกังวลอยู่ค่ะพี่หมวดคเชนทร์ เพราะว่านิ่มยังนึกอยู่เลยว่านิ่มไปทำกระเป๋าหล่นหายที่ไหน เงินน่ะไม่อยากได้คืนเหรอกนะคะแต่นิ่มอยากได้บัตรแล้วก็เอกสารสำคัญที่อยู่ในกระเป๋ากลับมามากกว่าค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นคุณนิ่มก็ไม่ต้องกังวลใจมากแล้วนะครับเพราะว่าผมมีข่าวดีที่ตั้งใจจะรีบมาบอกคุณนิ่มตอนเช้านี้เลย”
นภัทสรีย์ย่นคิ้วก่อนถามกลับไปว่า “ข่าวดีข่าวดีอะไรเเหรอคะพี่หมวดคเชนทร์”
คเชนทร์ยิ้มกริ่มและหันไปหยิบถุงที่วางอยู่บนเก้าอี้ก่อนที่เขาจะดึงอะไรบางอย่างออกมา มันเป็นกระเป๋าสะพายใบเล็กที่ทำให้ นภัทสรีย์เห็นก็ถึงกับยิ้มออกด้วยความตื่นเต้น คเชนทร์ยื่นสิ่งนั้นให้เธอรับไป
“พี่หมวดคะ นี่กระเป๋าของนิ่มเองค่ะ พี่หมวดเจอได้ยังไงคะ?”
“มีพลเมืองดีเอามาให้ไว้ที่สถานีตำรวจครับ แล้วพอดีว่าผมได้แจ้งเอาไว้ว่าถ้าเกิดเจอกระเป๋าของคุณนิ่มก็ให้เพื่อนของผมช่วยแจ้งมาด้วย โชคดีมากเลยครับที่มีคนเอามาให้เมื่อตอนเช้าข
