ยายปิ่นนั่นเอง หญิงสูงวัยเดินเข้ามาพร้อมทั้งยื่นผ้าในมือให้กับเขา จเด็จรับไปและยกมือไหว้อีกครั้ง
“ขอบคุณมากครับยายที่จริงเรียกให้ผมไปเอาผ้าที่กระท่อมของยายก็ได้ครับไม่ต้องลำบากเดินมาแบบนี้ค่ำ ๆ มืด ๆ เกิดหกล้มขึ้นมาเดี๋ยวก็จะเจ็บตัวนะครับ”
“ไม่เป็นไรเเหรอกยายกับตาปกติก็นอนกันดึกอยู่แล้วบางทีก็ออกมาดูกองไฟที่หน้ากระท่อมเพราะว่ากลัวว่ามันจะมอดเดี๋ยวพวกสัตว์ป่ามันจะแวะเวียนเข้ามา แล้วนี่เมียของพ่อจเด็จเป็นยังไงบ้าง...ดูซิแม่หนูนิ่มน่าเอ็นดูจริงนะ ปัดกวาดที่นอนให้ผัวใหญ่เลย ไม่รู้ว่ายังเจ็บแผลที่ขามากหรือเปล่านั่น”
พอยายปิ่นถามจเด็จก็หันไปมองน้องเมียของเขาที่กำลังปัดกวาดที่นอนแต่เขาก็เห็นว่านภัทสรีย์อยู่ในท่านั่งและท่าทางของเธอก็ดูเหมือนอ่อนระโหยโรยแรงเช่นกันเขาหันมาทางยายปิ่นและบอกว่า
“คงไม่น่าจะเป็นอะไรมากเเหรอกครับเดี๋ยวผมจะคอยดูแลนิ่มเอง”
“พ่อเด็จต้องระวังดูแลเมียให้ดี ๆ นะเพราะว่าบาง
