“พี่ถามจริง ๆ เถอะ ตอนนี้เพียงรู้สึกสบายใจมากเลยเเหรอ?”
“เพียงสบายใจค่ะ ทำไมเเหรอคะพี่เด็จ?”
“เพียงไม่ได้กำลังหลอกพี่ ไม่ได้หลอกตัวเองอยู่นะว่ากำลังสบายใจที่ผัวของตัวเองไปกับผู้หญิงคนใหม่ถึงแม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นน้องสาวของเพียงก็ตาม”
เพียงกมลจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของสามี เธอบีบมือเขาเบา ๆ แววตาของเธอหม่นแสงลงเล็กน้อยก่อนมีรอยยิ้มอ่อนจางบนมุมปาก
“พี่เด็จคะ...เรื่องนี้มันมาจากการตัดสินใจของเพียงเพราะฉะนั้นแล้วเพียงก็ได้ไตร่ตรองและคิดกับตัวเองดีแล้วค่ะว่าเพียงต้องการอะไรและอยากจะให้มันเป็นไปในแบบไหนเพราะฉะนั้นพี่เด็จเชื่อนะคะว่าเพียงไม่ได้หลอกตัวเองแล้วก็ไม่ได้หลอกพี่เด็จด้วยว่าเพียงมีความสุขที่ได้เห็นสามีของตัวเองไปกับน้องสาวของเพียง แต่เพียงมีความวาดหวังว่าวันหนึ่งที่เพียงไม่อยู่แล้วก็จะได้มีสิ่งหนึ่งที่จะเป็นสัญลักษณ์ให้พี่เด็จได้คิดถึงเมียของพี่เด็จคนนี้ เวลาของเพียงเหลือน้อยลงทุกทีแ
