“ทำไมต้องทำให้มันยุ่งยากด้วย ก็แค่รับบัตรนี่ไป อยากได้อะไรก็ไปซื้อเอาตามที่นิ่มต้องการยังไงล่ะ แบบนี้เป็นใครก็ต้องชอบอยู่แล้วหรือว่าพี่พูดไม่จริง”
“มันก็ไม่เสมอไปเหรอกค่ะพี่เด็จ ยังมีคนอีกมากมายที่ไม่ต้องการใช้เงินของคนอื่นถ้าใช้เงินของตัวเองแล้วมันสบายใจกว่า”
“แต่นิ่มต้องรับเอาไว้นะ”
พูดจบก็ดึงมือนภัทสรีย์มาและยัดบัตรในมือของเขาใส่ในมือของเธอโดยไม่ตั้งคำถามอะไรและไม่ฟังเสียงคัดค้านจากนภัทสรีย์เลยด้วยซ้ำ
“พี่ถือว่านี่เป็นส่วนหนึ่งที่พี่จะต้องรับผิดชอบแล้วก็ทำทุกอย่างตามความต้องการของเพียงและนับแต่นี้ไปถ้าพี่บอกให้ทำอะไรนิ่มก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธ”
“ทำไมล่ะคะพี่เด็ต...ทำไมนิ่งถึงจะปฏิเสธไม่ได้”
“ไม่เห็นต้องถามกันเลย นิ่มต้องคิดว่าการที่นิ่มมาอยู่ที่นี่มาเพื่ออะไรและมาตามความต้องการของใคร หรือนิ่มอยากจะทำให้คนที่เขาอยากให้นิ่มมาอยู่ที่นี่ต้องผิดหวังถ้ามันเป็นความต้องการของเพียงพี่ก็ต้
