ตอนที่ 7 ฮันนีมูน..ทำไมดุ! (3)

1062 คำ

“ตอนนี้หนูก็รู้คำตอบแล้วไงว่าคำถามนี้ไม่โอเค ก็ไม่ควรถามอีก ยกเว้นว่าอยากยั่วอารมณ์พี่” “อ้ายไม่กล้าหรอกค่ะ แล้วอ้ายก็ไม่อยากทำอะไรให้พี่เรียวโกรธด้วย อ้ายอยากให้พี่เรียวรักและเอ็นดูอ้ายมากๆ ๆ ๆ ๆ ได้ไหมคะ” คนถามถามอย่างมีความหวัง แต่คนที่ต้องตอบก็นิ่งไป ไม่รู้ว่าเพราะไม่มีคำตอบหรือเพราะไม่อยากตอบตรงๆ แล้วทำร้ายจิตใจกันแน่ “อย่าเพิ่งคิดอะไรมากเลยนะ เรามาเที่ยวกันก็ควรจะเที่ยวให้สนุก นะครับ” พูดจบเขาก็ค่อยๆ ประคองพาคนคุยเก่งเอนกายนอนราบลงไปบนที่นอนนุ่ม ขนิษฐาทั้งกลัวทั้งประหม่า แต่ก็บอกตัวเองว่าเธอรักและยินดีมอบตัวมอบใจให้ผู้ชายคนนี้ เลยไม่มีอาการงอแงเมื่อเขาปลดชุดนอนกระโปรงกระดุมหน้าแล้วดึงออกจากร่างอรชรที่โค้งเว้าเร้าใจ เหลือเพียงชั้นในลูกไม้ไร้โครงสีครีมสำหรับใส่นอน คนขี้อายรีบยกมือขึ้นปกปิดหน้าอกหน้าใจที่ได้แม่มาเยอะทันที ก่อนจะโดนคนเป็นสามีค่อยๆ ดึงแขนเธอออกไปอย่างอ่อนโยน แล้วเข

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม