หมดใจบ้าอะไร ไม่เคยมีใจให้อยู่แล้ว!

2168 คำ

กว่าจะเอาตัวรอดจากการถูกเถาวัลย์รัดมาได้ รอบนี้เล่นเอาเสียเวลาไปหลายชั่วโมง เจ้าอรุณลุกขึ้นยืนพลางหอบฮั่ก สภาพเหมือนฟัดกับหมาบ้ามาก็ไม่ปาน ก่อนจะตวัดดวงตาไปมองยังคนตัวดีที่นอนคว่ำหน้ากรนคร่อกอยู่บนเตียงอย่างขุ่นเคือง พอเดินไปใกล้ก็เห็นว่านอกจากจะนอนอย่างไม่รู้สึกรู้สาแล้ว ยังจะมีหน้ามาทำน้ำลายไหลเปื้อนหมอใบโปรดของเขาอีก ซ้ำยังมีเถาวัลย์หลายเถางอกออกมาพันรัดหมอนข้างราวกับกำลังกอด สร้างความหงุดหงิดใจให้กับเจ้าอรุณเป็นอย่างมาก นอนสบายเลยนะไอ้เถา! ตอนนี้เลิกกังวลเรื่องตัวเองจะกลายเป็นคนหยาบคายแล้ว ก่นด่า สบถคำหยาบในใจเป็นพัลวัน ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในครัว หยิบเอาทอร์ชพ่นไฟมาถือในมือมั่นและย้อนกลับไปยังเตียงนอนอีกที มาถึงที่ได้ก็ไม่รอช้า กดหัวฉีดพ่นไฟออกมาทันควัน พลันเอื้อมมือไปคว้าเถาวัลย์เล็กๆ เถาหนึ่งขึ้นมาและเผาอย่างไม่ไยดี กลิ่นเหม็นไหม้จางๆ ปลุกให้เดวีรู้สึกตัว ทำจมูกฟุดฟิดเล็กน้อยก่อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม