บทที่ 9 หาเรื่องเจ็บตัว

1557 คำ

“โอ๊ยยยย” เพราะรอบสนามแข่งผู้คนเบียดเสียดกันมากทำให้ฉันโดนชนอย่างจังด้วยร่างกายที่บอบบางทำให้ฉันกระเด็นไปชนรั้วกั้นขอบสนามล้มลงบนพื้นอย่างแรง ความเจ็บและจุกทำให้ฉันนิ่วหน้าเคยเป็นไหมเวลาล้มกระแทกพื้นอย่างแรงน่ะแผลไม่มีก็จริงแต่เจ็บบั้นท้ายเอามากๆ ฮือผู้คนนอกรั้วกั้นต่างทำหน้าตื่นตกใจเมื่อเห็นฉันล้มแต่ไม่มีใครคิดจะยื่นมือมาช่วยเลยด้วยซ้ำ “อ๊ะ..” พอขยับจะลุกขึ้นยืนความเจ็บแปลบตรงข้อเท้าก็พุ่งจู่โจมทันทียิ่งขยับยิ่งเจ็บสงสัยฉันจะข้อเท้าแพลงซะแล้ว คนตัวเล็กทำหน้าเศร้ายื่นมือไปจับข้อเท้าตัวเองเบาๆ ถึงแม้จะไม่มีใครคิดยื่นมือช่วยเธอก็จะพยายามช่วยเหลือตัวเองก็แล้ว วันนี้วันซวยโดยแท้! ตึก ตึก เสียงฝีเท้าเดินตรงมาและหยุดยืนตรงหน้าทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงภาพตรงหน้าเหมือนเดจาวูกับเมื่อคืนนั้นที่ผับทั้งที่ระหว่างเธอและเขาเป็นแค่คนแปลกหน้าแต่ทำไมเธอถึงคาดหวังว่าจะเป็นเขากันนะ นัยน์ตากลมสวยไล่สายตามองตั้งแต่รองเท้าจนถึงเสื้อเชิ้ตสีดำแขนสั้นลายมังกรสีขาวตรงเสื้อทำให้เธอเบิกตากว้างและเงยหน้าขึ้นไปมองใบหน้าของเขาอย่างรวดเร็ว ใบหน้าหล่อเหลานัยน์ตาคมเฉียงขึ้นเหมือนคนเจ้าเล่ห์จมูกโด่งเป็นสันและริมฝีปากสีชมพูยิ่งผมสีดำและใส่ต่างหูสีเงินแบบนี้ทุกองค์ประกอบเสริมให้เขาหล่อจนแทบหยุดหายใจ แต่ไม่ใช่พี่นักรบอย่างที่คิดไว้ “เอ่อ..” “มานั่งทำอะไรตรงนี้” “คือ..” ฉันเอ่ยตะกุกตะกักทันทีเมื่อโดนคนหล่อจ้องมองก็นะเขาหล่อมากสมองเลยช้านิดนึง “อย่าบอกนะว่าจะมาอ่อย” “ห๊ะ..” เสียงทุ้มตอบกลับมาเรียบเฉยแต่มุมปากยกยิ้มทำให้เขาดูร้ายกาจมากกาแฟที่ตั้งสติได้พลันหุบปากฉับก่อนจะมองแรงผู้ชายหล่อแต่สันดานไม่ได้เลย “ขอโทษนะคะหน้าตาแบบฉันถ้าจะอ่อยจริงๆ คนคนนั้นคงไม่ใช่คุณหรอก” “งั้นหรอ..” นัยน์เจ้าเล่ห์มองจ้องมาที่ร่างบางก่อนจะเบี่ยงตัวหลบและมองไปด้านหลังของเขาที่มีผู้ชายสามสี่คนยืนอยู่ “ถ้าไม่ได้มาอ่อยฉัน..แล้วเธอมาอ่อยคนไหนล่ะ” พูดจบเขาก็เอามือล้วงกระเป๋าทำให้กาแฟอดเบะปากไม่ได้ก่อนจะมองเลยเขาไปยังผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างรถซูปเปอร์คาร์สุดหรู คนที่ยืนกอดอกพิงรถหรูเรือนผมสีบลอนด์เทานัยน์ตาสีเทาผิวขาวซีดเหมือนแวมไพร์ที่ไม่เคยออกมาเผชิญแดดประเทศไทยใบหน้าลูกครึ่งของเขาสมบูรณ์แบบมากเขาดูหล่อแบบเหนือมนุษย์จนเกินไป ถัดไปนั้นเป็นผู้ชายผมสีดำผิวขาวตาคมกริบเขาดูหล่อแบบอันตรายโดยเฉพาะนัยน์ตาของเขาดูดุและไม่น่าเข้าใกล้เท่าไหร่และอีกคนที่ยืนอยู่ในวงนั้นใบหน้าหล่อเหลาเหมือนไอดอลเกาหลีดูหล่อละมุนแต่เธอคิดว่าเขาต้องเจ้าชู้มากแน่ๆ สรุปแล้วทุกคนหล่อหมดหล่อมากหล่อแบบไม่มีที่ติ “ไม่มีค่ะไม่ได้มาอ่อยใครทั้งนั้น…อีกอย่างดูสภาพด้วยค่ะพึ่งโดนชนและล้มมา”กาแฟส่ายหน้าพร้อมตอบแบบกระแทกเสียงใส่คิดว่าหล่อแล้วจะมาปากหมาใส่เธอแบบนี้แล้วเธอจะตอบดีด้วยหรอไม่มีทาง!! ไม่ได้บ้าผู้ชายนะ… “หึ มุกนี้ฉันเจอมาเยอะแล้วพวกผู้หญิงน่าเบื่อมาก” “โอ้โห..งั้นหยุดเหมารวมไปเลยค่ะผู้หญิงแต่ละคนต่างกันเว้นฉันไว้คนหนึ่งก็ได้” ริมฝีปากบางเม้มแน่นอย่างไม่พอใจตรรกะผู้ชายคนนี้สวนทางกับหน้าตาเขาแบบสุดๆ คิดว่าหล่อแล้วทุกคนจะต้องยอมศิโรราบต่อเขางั้นหรอ “เธอแปลกดีนะไม่ยอมรับซะด้วย” ร่างสูงหัวเราะอย่างถูกใจกับสีหน้าและท่าทางของเธอเขาเจอมาเยอะแล้วไอ้มุกสะดุดล้มดังนั้นเขาจะคอยดูว่าเธอจะทำยังไงต่อไป “ตอนเด็กแม่คุณย้ายกระจกหลบคุณแน่ๆ ถึงไม่เคยส่องกระจกมองตัวเองเลย..อ๋อนี่ไม่ได้หมายถึงหน้าตานะคะแต่หมายถึงสันดาน” “หึ ปากกล้าดีอยากรู้จริงๆ ว่าอย่างจะมีอะไรน่าสนใจเหมือนปากไหม” ร่างสูงเดินเข้ามาใกล้กาแฟแต่เธอกลับมองสบตาเขาอย่างไม่กลัวตาย ฟุบ! “โอ๊ย..นี่ปล่อยนะ” มือหนากระชากแขนร่างบางขึ้นมาอย่างแรงท่ามกลางสายตาผู้คนมากมายโดยรอบแต่เขาไม่เคยสนใจสายตาใครอยู่แล้วแค่ผู้หญิงปากดีคนเดียว “มีอะไรกันวะ”เสียงทุ้มของผู้ชายผมดำตาดุเอ่ยแทรกเมื่อได้ยินเสียงเหมือนคนทะเลาะกันตอนแรกเพราะมัวแต่คุยกันอยู่เลยไม่รู้ว่า ‘วาคีน’ เดินแยกตัวออกมา “กำลังจะจัดการยัยคนอวดดี” กาแฟถลึงตามองคนที่กระชากแขนเธอก่อนจะปรายตามองผู้ชายตาดุที่เดินเข้ามาใหม่ “นายต่างหากที่ปากเสียมาว่าฉัน..ถ้าพูดแค่นี้รับไม่ได้ก็ไปตายเหอะ!”คนตัวเล็กตอบอย่างไม่ยอมแพ้ตั้งแต่เด็กจนโตเธอรู้ตัวดีว่ามีนิสัยเอาแต่ใจแต่ก็ไม่เคยระรานใครก่อนยิ่งเจอคนหยาบคายแบบนี้เธอไม่มีทางยอมแน่ “เธออยากตายหรอว่ะ!” “ปล่อยเธอ..” คนหน้าดุตาคมมองเพื่อนรุ่นพี่นิ่งก่อนจะปรายตามองร่างบางที่กำลังมีปัญหาอยู่ “ทำไม..อย่าบอกนะว่ายัยนี่เป็นผู้หญิงของมึง” “ไม่ใช่!” “ไม่ใช่แล้วเสือกทำไม..ถ้าอยากได้ก็เอาซินเซียมาแลก”คนเจ้าเล่ห์ยกยิ้มหยั่งเชิง “ไอ้เหี้ยคีน!” ฉันมองผู้ชายสองคนที่มีปากเสียงกันตอนแรกก็แอบงงว่ผู้ชายหน้าดุตาคมจะมาช่วยฉันทำไมเพราะดูแล้วฉันก็ไม่ได้รู้จักเขา “อะไรของพวกมึงทะเลาะกันแย่งหญิง?”คนมาใหม่เอ่ยแทรกขึ้นมาเขาคือผู้ชายหน้าหล่อผมบลอนด์เทาเป็นเอกลักษณ์ “แย่งหญิงอะไรไอ้เสือมันมีเมียแล้ว”ตามมาด้วยผู้ชายหน้าหล่อแบบไอดอลเกาหลีเขาหันมามองร่างบางก่อนจะยกยิ้มให้เพื่อนที่ชื่อเสือ “แล้วเป็นอะไรกัน” ผู้ชายผมบลอนด์เอ่ยเสียงทุ้มนัยน์ตาสีเทาจ้องมองทั้งสองอย่างรอเอาคำตอบ “ผู้ชายคนนี้เขาหาว่าฉันมาอ่อยค่ะพอฉันปฏิเสธเขาก็ไม่พอใจก่อนจะกระชากแขนฉันขึ้นมาทั้งที่บอกไปแล้วว่าโดนชนล้มจนขาแพลง” ฉันหันไปตอบผู้ชายผมบลอนด์ยาวเหยียดตอนแรกคิดว่าเพื่อนกันคงจะเข้าข้างกันแต่ดูท่าทางที่ไอ้คนหยาบกับคนที่ออกตัวช่วยฉันมองกันจนแทบจะกินเลือดกินเนื้อฉันเลยลองออกปากฟ้องดู “อะไรวะไอ้เสือยื่นมือช่วยสาวเป็นด้วยหรอแบบนี้ต้องรายงานไอ้โซ่แล้ว”ท่าทางระริกระรี้ของผู้ชายหน้าหล่อแบบไอดอลทำให้คนที่มาช่วยฉันหันไปจ้องเขม็ง “มึงไม่รู้อะไรก็หุบปากไปเลย”เสือด่าเพื่อน “เอ้าไอ้เสือ” “อย่าเล่นตอนนี้เพทาย..อีกอย่างมึงจะพูดถึงไอ้โซ่ทำเหี้ยไร”เสือดุเพื่อนเสียงนิ่ง “กูไม่รู้นี่สรุปมึงรู้จักกับน้องคนสวยหรอ” “ไม่” “เอ้า!แล้วออกปากช่วยทำไม”เพทายเกาหัวสงสัยอย่างแรงถ้าเป็นตอนคงคิดว่าอาจจะเป็นเด็กเพื่อนรึเปล่าแต่ตอนนี้ไอ้เสือมีเมียแล้วมันแทบจะไม่เข้าใกล้ผู้หญิงเพราะกลัวมีปัญหา “เดี๋ยวมึงก็รู้เอง” ผู้ชายที่ช่วยฉันชื่อเสืองั้นหรอเออชื่อเข้ากับหน้าตาเขามากเลยแต่ฉันก็แอบอยากรู้เหมือนกันว่าเขาช่วยเพราะอะไร “คีนมึงปล่อยเธอ” “ทำไมกูต้องทำตามที่มึงพูดด้วย”ผู้ชายที่คนเรียกว่าคีนเอ่ยกับคนผมบลอนด์เทานิ่งๆ จนเธออดหมั่นไส้ไม่ได้ “เพราะข้อเท้าเธอแพลงจริงๆ”คนผมบลอนด์ใบหน้าเรียบเฉยเอ่ยบอกเพื่อนเพราะเห็นว่าข้อเท้าเธอบวมและแดงมากถ้าเป็นปกติเขาก็คงจะไม่ยุ่งแต่เพราะเธอพูดจริงอีกอย่างคนอย่างไอ้เสือไม่น่าจะออกปากช่วยใครง่ายๆ “แต่ยัยนี่ปากดีกับกูเอง” “ก็นายมาหาว่าฉันอ่อยนาย” “หุบปาก!” “ทำไม” ฉันจ้องตาเขาไม่ลดละในเมื่อเขาแรงมาฉันก็จะแรงกลับไอ้คนปากหมาสันดานเสียแบบนี้อ่อนด้วยไม่ได้หรอก!!! “คีน..ปล่อยเธอ!”ผู้ชายผมบลอนด์ย้ำอีกครั้ง “เหอะ” ฉันเหยียดยิ้มมุมปากให้คนหยาบคายพลางเหลือบตามองมือหนาของเขาที่บีบข้อมือเธอไว้แน่นเขาเค้นเสียงในลำคออย่างไม่พอใจก่อนจะผลักฉันออกอย่างแรงจนไม่มีใครในนี้ตั้งตัวทัน “กรี๊ดดดดดด” ไอ้เปรตเอ๊ย!!! Tiktok : sunshineday13

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more