“ได้เลยค่ะ”
ชญานีรับเครื่องประดับในมือลูกค้ามา แล้วเหล่ตามองคริสแวบหนึ่ง คริสรู้สึกได้ถึงแรงหึงหวงที่ส่งมา เจ้าตัวไม่ได้รู้สึกกลัวแต่ดีใจต่างหาก เพราะอย่างน้อยก็ทำให้รู้ว่าชญานีแคร์เขามากแค่ไหน
“รอสักครู่นะคะ”
หลังจากนั้นชญานีก็ปล่อยให้คริสยืนคุยกับลูกค้าต่อไป ส่วนเธอมาคิดเงินแล้วเอาของใส่ถุงให้ลูกค้า หลังจากกระบวนการขายเสร็จสิ้นแล้ว ลูกค้าแหม่มสาวคนนั้นออกไป คริสกลับมานั่งบนโซฟาตัวเดิม โดยที่เจนสุดาได้นำแก้วน้ำเย็น ๆ ไปวางไว้ให้พอดี
“แล้วเมียผมไปไหนล่ะครับ”
“อ่อ อยู่หลังร้านค่ะ”
“ขอตัวสักครู่นะครับ”
“เชิญตามสบายเลยค่ะ”
คริสเดินเข้าไปยังหลังร้าน ก็พบว่าชญานีกำลังล้างแก้วอยู่ที่ซิงค์ล้างจาน ชายหนุ่มรีบเดินเข้าไปยืนซ้อนหลัง เลื้อยมือเข้าไปสวมกอดเอวคอดไว้อย่างแน่นหนา เกยคางที่เต็มไปด้วยหนวดเคราเขียวไว้บนไหล่บางของเธอ
“คุณคริส! ทำบ้าอะไรเนี่ย เดี๋ยวยัยเจนก็เข้ามาเห็นหรอก”
“ไม่
