..ติ๊ด..ติ๊ด..ติ๊ด..
สัญญาณข้อความเข้าที่ดังเตือนบ่อยครั้งทว่าเจ้าของโทรศัพท์ก็ยังคงนิ่งเฉยไม่สนใจ ทำให้เมทินีรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก ใบหน้างามเชิดขึ้นและมองตรงไปเฉพาะทางข้างหน้าไม่อยากแม้แต่จะหันมองคนขับรถที่ไม่ต้องการที่จะมาด้วยเลยสักนิด แต่เสียงข้อความที่ดังขึ้นบ่อยครั้งเริ่มจะทำให้เธอหงุดหงิดจนทนไม่ได้
“นี่นาย! จะอ่านหรือไม่อ่าน ถ้าไม่อ่านก็ปิดเครื่องเสียซิ มันน่ารำคาญรู้ไหม คนส่งก็ส่งอยู่ได้ไม่รู้รึไงว่าคนเขาไม่อยากอ่าน น่าเบื่อ!”
“.......”
ไม่มีสัญญาณตอบรับจากคนข้างเคียง นุติยังคงขับรถไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น และก็ยังไม่สนใจกับเสียงสัญญาณเตือนข้อความเข้าอยู่อย่างนั้น
“นาย! ถ้านายจะเล่นสงครามประสาทกับฉัน ก็จอดตรงนี้ ฉันจะลง ฉันจะไม่ไปกับคนบ้าๆ อย่างนายแน่ จอด!”
..เอี๊ยด!..
“ว๊าย!”
เมทินีกรีดร้องทันทีที่รถเบรกกะทันหันร่างบางคะมำไปข้างหน้าอย่างเร็วไม่ทันตั้งตัว โชคดีที่คาดเข็
