รอบข้างมืดมิดและเงียบสงบ ออสตินนอนลงบนเตียง เขาเหม่อมองไปด้านนอกหน้าต่าง
ดวงจันทร์ยามค่ำคืนมาเยือนเขาอีกแล้ว…..
ออสตินไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนในชีวิต เขา….เข้าใจว่าตัวเองฉลาดและรอบคอบมาโดยตลอด
จนวันที่เอวาเดินจากไป
เขาถึงรู้ว่าตัวเองนั้นโง่เขลาและอ่อนแอ…ผู้หญิงที่เขารักเพียงคนเดียวเขายังปกป้องนางเอาไว้ไม่ได้
ออสตินกำมือแน่น….เขาไม่มีทางจะปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปง่ายๆ
ไลลา เอเดน เซอรีออง นางกล้าส่งเคาน์เตสวีรามาทำร้ายจิตใจเอวา….เรื่องนี้เขาต้องลงมือด้วยตัวเองเสียแล้ว….
เขาคิดว่าพรุ่งนี้….เขาควรจะพาตัวเองออกไปจากห้องนี้เสียที…
ออสตินใช้เวลาในการทบทวนตัวเองมานานมากแล้ว ป่านนี้บนโต๊ะทำงานของเขาคงจะมีเอกสารกองอยู่จนล้นเป็นแน่
ส่วนเอวา….เขาตั้งใจไว้แล้วว่าจะไปแอบหาเธอ….ขอเขาเห็นหน้าเธอสักนิดก็ยังดี
เธอจะเป็นยังไงบ้างในตอนนี้…จะหยุดร้องไห้รึยัง?
“ก็อก!!!..ก็อก!!!”
ออสตินถอนหายใจ…เขายังไม่
