ค่ำคืนที่อากาศเย็นเยียบ เอวาเดินไปเรื่อยๆ ตามถนนเพื่อเข้าไปในเมือง โชคดีที่คฤหาสน์แลงค์ตั้นอยู่ไม่ไกลจากตัวเมืองเท่าไหร่ เอวาเดินไม่นานก็ถึงโรงแรมเอเลฟีน่า เธอกระชับเสื้อคลุมให้แนบไปกับตัวก่อนจะใช้มือดันประตูออก
ด้านหลังประตูคือเจนที่ยืนกอดอกราวกับกำลังรอเธออยู่
“เซสส่งข่าวมาบอกว่าเจ้า…มีปัญหานิดหน่อย”
เอวาส่งยิ้มให้เจน
“มานี่….ข้าจะพาเจ้าไปห้องพัก”
เอวาเดินตามเจนไป เธอพาเอวาขึ้นมายังที่พักชั้นบนสุด
“ข้า…ไม่มีเงินจ่ายหรอกนะ….”
เจนมองเอวาด้วยใบหน้าที่เจ็บปวด
“เอวา…โรงแรมนี่เป็นของดยุคออสติน….เจ้าจะพักอยู่ที่นี่นานแค่ไหนก็ได้”
เอวาชะงักไปเล็กน้อยก่อนที่เธอจะทรุดลงพื้น
“เจน…ข้า…ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง….”
เจนนั่งลูบหลังเอวาเบาๆ อย่างปลอบโยน
เซสรีบขี่ม้ามาหาเจนที่โรงแรม ท่านดยุคฝากเจนดูแลเอวาด้วย ให้พาเอวาขึ้นไปพักชั้นบนสุด
เจนรู้สึกว่าในข้อความที่ท่านดยุคฝากมาบอก ล้วนแล้วแต่แฝงไปด้ว
