เช้ามืดคลังแสงลุกขึ้นเดินไปหาบุหรี่ในลิ้นชักใต้โต๊ะเครื่องแป้งตัวเองออกมาสูบเพื่อลดความอึดอัดและความสับสนในอกของตัวเองที่มันก่อเกิดขึ้น เรื่องราวเมื่อคืนทำให้เขาอิ่มเอม เขาไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานแล้ว อยากจะนอนกอดร่างเล็กไปตลอดทั้งคืน และอยากมีเธออยู่ด้วยตลอดไป เขาคิดกับหล่อนแค่นางบำเรอจริงงั้นเหรอ ตลอดวัยหนุ่มจนตอนนี้อายุ 40 ปี เขาก็ไม่เคยมีความรู้สึกหวงของแบบนี้ ตอนนี้หนุ่มใหญ่บอกกับตัวเองแล้วว่าร่างเปลือยที่นอนขดตัวใต้ผ้าห่มนั้นเป็นของเขาเพียงคนเดียว มีแค่เขาเท่านั้นที่สามารถครอบครองควบขี่ขย่มได้
เมื่อได้บุหรี่จึงเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวในห้องน้ำที่พับไว้ที่ตู้เก็บผ้าเช็ดตัวในห้องน้ำออกมาพันรอบเอวสอบแล้วเดินไปยังหน้าต่างเพื่อดึงม่านออกเล็กน้อย เขามองไปนอกหน้าต่างแล้วเห็นลูกน้องของเขาเฝ้าเวรยามตลอด เขาจุดบุหรี่แล้วเปิดหน้าต่างออกเพื่อสูบมันปล่อยให้ควันบุหรี่ลอยออกไปข้างนอก
“หึ...ไม่ใช่หรอก
