ระรินในชุดคลุมอาบน้ำ เพียงผืนเดียว ปราศจากชุดชั้นใน เธอเริ่มชินกับบรรดาสาวรับใช้ ที่อายุรุ่นน้องสองสามนาง ที่ผลัดเปลี่ยนกันเข้ามาขัดผิวและอาบน้ำ ให้เธอ แม้จะมองไม่เห็นหน้าเมื่อใช้ผ้าคลุมหน้าปิดบังไว้แต่ดวงตาว่างเปล่า ของพวกนางจึงไม่มีความเขินอาย เพราะแต่ละคนมองเธอเหมือน เป็นตุ๊กตากระดาษ เดี๋ยวจับเปลื้องเดี๋ยวจับใส่ไม่สนใจ ไม่มีรอยยิ้มหรือใบหน้าบูดเบี้ยวพูดได้ว่าพวกนางไม่เคยแสดงความรู้สึกอะไรออกมาเลย เมื่อคราวที่เห็นร่างเปลือยเปล่าของระรินร่างขาวโพลน ของหญิงสาวที่เข้าสู่วัยสาวเต็มที่ แสนจะงดงามกว่าหญิงอื่น แต่กลับไม่ได้รับเสียงฮือฮา ระรินออกจะหมดความมั่นใจในตัวเองไปอย่างมากทีเดียว กับประพฤติกรรมของพวกหล่อน วันนี้เหมือนทุกวันระริน หย่อนขาลงไปในอ่างใบใหญ่ที่ใส่น้ำนมแพะ อยู่เกือบเต็ม ร่างเปลือยเปล่าไม่ต้องรอให้ใครมาเปลื้องผ้าให้นอนลงแช่จนมิดร่างเหลือเพียงใบหน้าละลำคอ เสียงประตูห้องเปิดออกอย่าง
