บทที่ 19 เมืองอี้
หลังจากที่กุนไท่กลับมาสภาพเดิมแล้ว ก็ได้ออกจากอ้อมกอดของบิดาพลางกล่าวขึ้น
“ท่านพ่อ ท่านได้พบกับท่านพี่แล้ว?”
กุนจวินพยักหน้าตอบก่อนจะปรับสีหน้าที่โศกเศร้าให้แปรเปลี่ยนเป็นปกติ และถามขึ้นมาด้วยความสงสัย
“พี่ของเจ้ามีชื่อแซ่หรือไม่ หากยังข้าจะตั้งให้”
“ยังเลยท่านพ่อ ถ้าตั้งได้แล้วข้าจะไปบอกให้”
กุนจวินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ทรงพลังขึ้น
“กุนหยู!” (กุนหยู ***= กษัตริย์ผู้รอบรู้)
กุนไท่ที่ได้ยินก็ยิ้มออกมาพลางพยักหน้าด้วยดวงตาที่เปล่งประกายก่อนจะพูดขึ้นมา
“ท่านพ่อ ข้าว่าเรากลับกันเถอะ”
กุนจวินพยักหน้าตอบแล้วจับไหล่ของกุนไท่ ก่อนจะทะยานหายไปทางสนามประลองด้วยความเร็วในชั่วพริบตา กุนไท่ตกตะลึงกับความแข็งแกร่งของบิดา เขาสงสัยใคร่รู้ว่าบิดาของเขานั้นอยู่ในระดับใดกันแน่ เขาคาดว่าคงอยู่ในระดับผู้เชี่ยวชาญเป็นอย่างต่ำแน่!
