บทที่ 55 กลับทวีปอรุณเบิกฟ้า
“ข้าคิดว่าสิ่งนี้จะช่วยเจ้าได้เยอะ เนื่องจากเจ้าเป็นผู้ใช้มายาที่หาได้ยาก! นิกายแห่งนี้ขาดเจ้าไม่ได้!” ผู้นำนิกายกล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น ซึ่งพบเห็นได้ยากมาก
“ขอบคุณท่านผู้นำนิกายมาก! ศิษย์ต้องไปแล้ว ขอให้ท่านผู้นำนิกายรักษาตัวด้วย!” กุนไท่กล่าวขอบคุณพลางโค้งคำนับก่อนจะออกจากตำหนักลอยฟ้าไป
การเดินทางในครั้งนี้นั้นกุนไท่ต้องออกเดินทางด้วยตนเอง แต่ก่อนที่เขาจะไปนั้น เขาได้เปลี่ยนชุดเพื่อปลอมตัวก่อนจะออกจากนิกายไป ตอนนี้เผ่าโลหิตอสูรต้องการสังหารเขา ทำให้ไม่สามารถทำตัวเป็นจุดเด่นได้!
ชายหนุ่มได้มาถึงสมาคมพ่อค้าเพื่อขอติดขบวนเดินทางไปทวีปอรุณเบิกฟ้าด้วย และทำให้ไม่เป็นที่ดึงดูดมากนัก เพราะมันเป็นแค่ขบวนเดินทางของกลุ่มพ่อค้าธรรมดาๆเท่านั้น!
กุนไท่ได้มาถึงอาคารที่สร้างขึ้นจากหินอย่างประณีตพร้อมกับแกะสลัดด้วยลวดลายต่างๆ ชายหนุ่มเดินเขาไปข้างใน
