ก้าวเข้าไปในพื้นที่ส่วนตัว
1257 คำ
ห้างสรรพสินค้า
"...น้องขวัญ!" ฉันหันไปตามเสียงเรียกเมื่อชื่อของตัวเองหลุดออกมาจากปากของใครสักคน
"นั่นไง พี่คิดแล้วว่าต้องใช่ มองด้านหลังว่าน่ารักแล้วหันหน้ามาน่ารักยิ่งกว่า"
"พี่จีน่า" มือที่กำลังจะหยิบผักใส่ตะกร้าจำต้องหยุดชะงัก รอยยิ้มสดใสถูกส่งต่อให้คนตรงหน้าทันที
"มาคนเดียวเหรอคะ"
"ใช่แล้วค่ะ มาซื้อของยัดตู้ไว้ทำให้พวกนั้นกิน ทั้งที่ไม่ใช่หน้าที่ แต่พวกนั้นกลับยัดเยียดราวกับเป็นหน้าที่ พี่เซ็งชะมัด" ฉันยิ้มตามเมื่อรู้ว่าพี่จีน่าหมายถึงใคร
"แล้วนี่ เรามาคนเดียวเหรอ"
"ใช่ค่ะ พอดีว่าเพื่อนไม่ว่างก็เลยได้มาคนเดียว"
"เหมือนพี่แหละ แล้วได้อะไรบ้างเอ่ย แล้วคิดว่าจะกลับไปทำเมนูอะไรจ๊ะ"
"ยังไม่รู้เลยค่ะ อะไรที่ชอบกินก็หยิบใส่ตะกร้าไปก่อน" ฉันยิ้มแห้งให้คนตรงหน้า มาเห็นชัดๆ แบบนี้พี่จีน่าสวยมาก พี่จีน่าเป็นเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวที่อยู่ในกลุ่มของพี่องศา จำได้ว่าฉันเจอพวกเขาครั้งล่าสุดพี่จีน่าน่ารักกับฉันมาก
"วันนี้ไปไหนป่าว" ฉันส่ายหน้าแทนคำตอบ ในขณะที่มุมปากของรุ่นพี่สาวผุดรอยยิ้มจางๆ
"ไปกับพี่ไหม"
"ไปไหนคะ"
"ไปทำของอร่อยๆ กินกันไง ไหนๆ ขวัญก็คิดเมนูอาหารไม่ออกอยู่แล้วไปลองชิมฝีมือพี่ไหม"
"จะดีเหรอคะ คือขวัญไม่..."
"เถอะน่า องศาก็อยู่ที่นั่น อยู่กันครบแก๊งนั่นแหละ ไม่มีใครว่าหรอกไปกับพี่นะ"
"ต้องโทรบอกพี่องศาก่อนไหมคะ"
"ไม่ๆ ไปพร้อมพี่เลย" พี่จีน่าคว้ามือฉันไปจับพร้อมกับอวดรอยยิ้มกว้าง
"น้องขวัญอยากซื้ออะไรก่อนหรือเปล่า พี่ขอซื้อของอีกนิดหน่อยแล้วเราไปกันเลยนะ"
"แบบนั้นก็ได้ค่ะ"
"น่ารัก ช่วยพี่เลือกมะละกอหน่อยค่ะ เอาลูกที่สวยเหมือนน้องขวัญเลยนะ" ฉันหลุดเสียงหัวเราะออกมาแก้เก้อ รุ่นพี่สาวคุยเก่งและน่ารักมาก ความเป็นกันเองพลอยทำให้ฉันไม่รู้สึกอึดอัดจนเกินไป
คอนโด S
แกร๊ก~
"...ชักช้าเกินไปแล้วจี ที่บอกว่าจะออกไปซื้อของ อย่าบอกนะว่าออกไปหาอะไรอร่อยๆ นั่งกินคนเดียว เอ๊ะ!" พี่ฉลามทำตาโตเมื่อเจอหน้าฉัน จากนั้นหน้าเหวอๆ ก็ผุดรอยยิ้มแบบงงๆ เมื่อฉันยกมือไหว้ จากนั้นเสียงของพี่จีน่าก็เรียกความสนใจจากทุกคนในห้องทันที
"ทุกคนดูสิว่าฉันพาใครมาด้วย" สายตาทุกคู่ตวัดกลับมาจ้องมองที่ฉันอย่างพร้อมเพียง สองมือที่ยังถือของพะรุงพะรังยกขึ้นไหว้พวกพี่ๆ แบบครั้งเดียวจบ และคนที่ฉันหยุดมองนานที่สุดก็มีคนเพียงคนเดียว
"คู่หมั้นองศานี่ ทำไมมาด้วยกัน?" พี่ลีโอมองหน้าฉันก่อนจะเบนสายตาไปหาพี่องศา สีหน้ารายนั้นยังคงเฉยๆ แต่มันก็ดีแล้วที่เขาไม่ดุหรือชักสีหน้าไม่พอใจออกมาแบบที่ฉันแอบคิดมากอยู่ตั้งนาน
"ฉันไปเจอน้องที่ซุปเปอร์ น้องกำลังหาซื้อของเหมือนฉันนี่แหละ แต่ถามน้องแล้วน้องยังไม่รู้เมนูที่จะกินฉันเลยชวนน้องมาด้วย ไม่ว่ากันนะองศา"
"...ซื้ออะไรกลับมาบ้าง"
"วันนี้ขอเสนอเมนูส้มตำรสเด็ดจ๊ะ ตำป่าตำปูปลาร้าหรือว่าจะตำกุ้งสดวันนี้วัตถุดิบครบนะ หนุ่มๆ อยากกินอะไรสั่งมาได้เลยค่ะ"
"เอามาทุกเมนูเลยจี หิวแล้วเนี่ย ตามสบายนะครับน้องขวัญ จะนั่งเล่นนอนเล่นอยากมาที่นี่ตอนไหนก็มาได้เลย นี่ห้องพี่เอง" พี่ฉลามขยิบตาให้ฉันอย่างเป็นกันเอง พวกพี่ๆ ทำให้ฉันเบาใจขึ้นเยอะเลย
"เข้ามานั่งก็ได้ ส้มตำก็ปล่อยให้จีเป็นคนทำ" พี่องศาพูดกับฉันเป็นประโยคแรก การที่คนตัวโตดึงเสื้อแจ็กเก็ตของตัวเอง ออกจากโซฟาเพื่อจัดแจงพื้นที่ให้ฉันนั่งทำฉันเผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว
"เดี๋ยวหนูเข้าไปช่วยพี่จีน่าในครัวก็ได้ค่ะ เสร็จแล้วเดี๋ยวค่อยออกมาพร้อมกัน"
"ทำเป็น?"
"พี่จีให้ทำอะไรค่อยทำก็ได้ค่ะ" ฉันยิ้มแห้งๆ คอยดูเถอะ ถึงตอนนี้ฉันจะทำอะไรไม่เป็นเลยสักอย่าง แต่นับจากวันนี้ ฉันจะพยายามเข้าครัวทำอาหาร จะทำมันทุกวันจนกว่าจะเก่ง ใครจะมองว่าทำเพื่อผู้ชายก็ช่าง ฉันพอใจจะทำ และคิดว่าคงมีความสุขกับสิ่งที่จะทำเช่นกัน
"งั้นก็ตามใจ"
"แฟนมาคุมแบบนี้คนบางคนจะกล้ากินเบียร์กับกูไหมวะ" พี่ฉลามแซวออกมายิ้มๆ เป็นจังหวะที่ฉันกำลังตามพี่จีน่าเข้าไปในโซนห้องครัว
"น้องตัวเล็กมากเลยนะ แต่รอยเล็บบนแขนมึงนี่โคตรดุเลยว่ะ"
"รำคาญ!" เจ้าของใบหน้าหล่อเหลากระแทกเสียงตอบกลับจากนั้นก็คว้าขวดเบียร์มาเปิด แก้วไม่จำเป็น ขวดนี้ยกดื่มแม่งคนเดียว!
"...พวกพี่ๆ เพื่อนพี่จีขี้เล่นกันจังเลยนะคะ ปกติพวกพี่รวมตัวกันที่นี่ตลอดเลยเหรอ"
"คืองี๊ ด้วยความที่ห้องของฉลามมันอยู่ใกล้ มอ. ที่สุด และเป็นจุดศูนย์กลางระหว่างห้องของทุกๆ คน มันเลยกลายเป็นจุดศูนย์รวมของพวกพี่ไปเลย พาสเวิร์ดมีกันทุกคนเลยนะ วันดีคืนดีเปิดห้องมาแล้วเจอนางอยู่กับสาวก็มี"
"จริงเหรอคะ แล้วทำไมพี่ฉลามถึงยอมให้พาสเวิร์ดทุกคนล่ะ"
"มันบอกว่าขี้เกียจออกมาเปิดประตูให้ มันก็เลยตัดสินใจด้วยการให้พาสเวิร์ดทุกคน ใครอยากไปตอนไหนก็ไป อยากมาตอนไหนก็มา แต่คิดว่ามันก็โอเคดีนะ อยู่กับพวกนี้ไม่ต้องเสียเงินเลยสักบาท มีผู้ชายเลี้ยงข้าวเลี้ยงเหล้าตลอดกาล" ฉันยิ้มตอบรับคำพูดของพี่จีน่า พวกเขาดูสนิทกันมากเลย
"พวกพี่เป็นเพื่อนกันมานานเหรอคะ ดูสนิทกันมากเลยค่ะ"
"ตั้งแต่เข้าปีหนึ่งอ่ะ รู้จักพวกมันจนรู้ไส้ไม่รู้พุงหมดแล้ว นี่...แล้วองศาของน้องขวัญนี่ไม่เคยเกเรเลยนะ พ่อหนุ่มคนนั้นเป็นเด็กดีที่สุดในบรรดาหนุ่มๆ ในห้องนี้เลย"
"เข้าข้างที่องศาเกินไปแล้วค่ะ"
"พี่พูดจริงๆ นะ จะว่าไปแล้วน้องขวัญก็เป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้มาที่นี่เลยนะ เฟรนโซนของพวกเรายังไม่มีสาวคนไหนได้เข้าถึง มากที่สุดก็คง...เสร็จแล้วก็ไป"
"อ๋อ..." ฉันยกมือขึ้นลูบท้ายทอยของตัวเองแก้เก้อ พอรู้อยู่บ้างว่าพวกพี่ๆ ฮอตกันมาก การมีสาวๆ มาติดพันมันก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
"...ยกเว้นองศาของน้องขวัญไว้คนนึงนะคะ รายนั้นไม่ดื้อ ไม่ซน เป็นคนดีค่ะ พี่จียืนยันนอนยันตีลังกายันเลย" พี่จีน่ายิ้มส่งคล้ายกับเชียร์ฉันเต็มที่ และคำนี้แหละที่ทำให้ฉันยิ้มออกมาอย่างสบายใจ
[ END ]
- ผู้เขียน
