ฉันหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ เหอะ ๆ ชีวิต! นี่ฉันต้องอยู่กับเขาตลอดเวลา และทนรับรู้ว่าเขามีใครต่อใครงั้นเหรอ... ถ้ามันถึงขนาดนี้ ฉันจะทนได้ยังไง...
ฉันต้องทนเหรอ เหอะ ๆ ไหน ๆ ต้องทน ก็ทนให้มีค่าหน่อยแล้วกัน!
"พี่ทีคะ... เมย์ขอเงินเดือนได้ไหม" ฉันตัดสินใจขอเงินเดือนจากเขา อย่างน้อยก็ค่าทน ฉันจะได้เก็บมันและหนีออกไปจากเขา ไปไกล ๆ ไม่ต้องกลับมาพบกันอีก
"อืม เมย์อยากได้เท่าไหร่"
"เมย์ขอหนึ่งแสนค่ะ" พี่ทีพยักหน้า
"ได้... ขึ้นไปนอนเถอะ มาพี่ช่วย" พี่ทีลุกจากเก้าอี้ ก่อนจะพยุงฉันลุกขึ้น... เดือนละแสน โอนให้ยายหนึ่งหมื่น ฉันได้เก็บเดือนละเก้าหมื่น... ฉันจะทำงานพาสไทม์ด้วย... ถึงเงินจะน้อยฉันก็อยากจะหาอะไรทำ จะได้ไม่คิดฟุ้งซ่าน ปวดหัว
พี่ทีพาฉันขึ้นมาพักที่ห้องเขา... ห้องเขาใหญ่มาก ห้องน้ำมีอ่างอาบน้ำด้วย
"เมย์อาบน้ำนอนเถอะ พี่ไปหาเพื่อนก่อน" ฉันนึกเซ็งในใจ เขาคงไม่ได้ไปหาเพื่อนหรอก...
"ทำไมคะ นี
