บทที่ 28
จมดิ่งและทะยานขึ้น
“อือ...” เสียงหวานเอ่ยแผ่วในลำคอราวกับว่าเป็นการตอบรับสัมผัสจากคนตัวโตที่กำลังเคล้าคลอไม่ห่างจากริมฝีปากนุ่ม
วงแขนเล็กโอบรัดคอหนาเอาไว้เมื่อถูกผลักให้เอนกายกับโซฟาตัวยาวโดยมีคนตัวโตตามทาบทับและบดคลึงตักตวงสัมผัสหอมหวานจากโพรงปากนุ่มราวกับมัวเมาหลงใหล
แววตาหวานหลับพริ้มขณะที่พวงแก้มสองข้างแดงระเรื่อด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์และความเขินอาย ถึงแม้ว่าภายในร่างกายจะมีความมึนเมาขับกล่อมให้เผลอไผลและโอนอ่อนกับสัมผัสหวิวหวาม แต่เธอก็รับรู้และชื่นชอบสัมผัสของเขาเป็นที่สุด โดยไม่คิดจะปฏิเสธแม้แต่น้อย
ริมฝีปากหนาบดจูบซ้ำ ๆ โดยมีมือร้ายที่กำลังปลดเปลื้องเสื้อผ้าของหญิงสาวใต้ร่างกายอย่างชำนาญ ไอร้อนจากร่างกำยำแผ่ซ่านครอบคลุม แต่ทว่ามันกลับทำให้หญิงสาวสั่นระริกเหมือนจะมอดไหม้ด้วยสัมผัสดุเดือดของเขา
หมับ!
“อ๊ะ...” เสียงหวานร้องขึ้นเบา ๆ และถูกมือใหญ่โอบประคองให้ลุกขึ้นจากเบาะนุ
