เมียเฮีย

9

เถื่อนมีไร่ของเขาอยู่ที่สงขลา พื้นที่ในอำเภอใกล้เคียงของหาดใหญ่เป็นแนวป่าอุดมสมบูรณ์และมีส่วนที่ติดทะเลด้วย จังหวัดนี้จึงถือว่าเป็นจังหวัดที่เจริญและยังติดชายแดนมาเลเซียอีกด้วย ดังนั้นในทุก ๆ ปีจึงมีนักท่องเที่ยวเข้ามาท่องเที่ยวเป็นจำนวนมาก

เธอเกิดที่นี่ด้วยฐานะที่ยากจนปากกัดตีนถีบ ไม่ได้มีเหมือนคนอื่นเขา โดนดูถูกสารพัด แต่เธอก็ทนมาได้ จนกระทั่งจำเป็นต้องเอาตัวเข้าแลกเพราะหนี้สินทางบ้านที่มารดาได้ก่อเอาไว้ แต่คนที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเธออย่างเถื่อน ก็ต้องการผูกปิ่นโตจากเธอต่อ เธอจึงมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับเถื่อนมาจนถึงทุกวันนี้

เถื่อนขับรถมาจอดยังหน้าบ้านหลังใหญ่อันโอ่อ่า เขาเปิดประตูรถให้เธอลงมา เธอมองบ้านหลังสวยของเขาท่ามกลางป่าเขาและธรรมชาติอันร่มรื่นอย่างตื่นตาตื่นใจอีกครั้ง

“บ้านของเฮียยังสวยเหมือนเดิมเลยนะจ๊ะ” อยากมาหามาเที่ยวบ้านของเขาหลายครั้งเวลาที่คิดถึง แต่เขาไม่ค่อยพามา เธอจึงต้องข่มใจเอาไว้ เถื่อนไม่ชอบให้เธอทำอะไรที่เขาไม่ต้องการ แม้บางครั้งเธอจะขัดใจเขาไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้ร้ายแรงจนทำให้เขาโกรธมากเกินไปกว่าจับเธอลงโทษเล็ก ๆ น้อย ๆ บนเตียงพอหอมปากหอมคอ

“คืนนี้เฮียอยากเลี้ยงฉลองให้บัณฑิตเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง” เขาไม่อยากให้เธอไปกินเลี้ยงกับเพื่อน แต่อยากให้อยู่กับเขามากกว่า

“งั้นพรีมก็ต้องโทร. ไปยกเลิกนัดกับเพื่อน ๆ สิคะ” เธอก็ไม่ได้อยากไปกินเลี้ยงกับเพื่อนหรอกนะ เพราะไปแล้วก็ต้องเจอเพื่อนหลายคนที่ชอบจิกกัดหรือเหยียดคนอื่น เพื่อนร่วมชั้นมีหลายประเภท ที่ดีก็มี ที่ไม่ดีก็มาก แก่งแย่งชิงดี แล้วก็ชอบอวด เธอรำคาญและไม่ชอบใส่หน้ากากแบบนั้น จึงค่อนข้างแปลกแยกมีแค่นาราเป็นเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวเท่านั้น ส่วนเพื่อนคนอื่น ๆ ก็คุย ๆ กันในเรื่องเรียนหรือเรื่องสำคัญเท่านั้น ไม่ได้ให้ความสำคัญกับใคไปรมากกว่าตั้งใจเรียนให้จบเร็ว ๆ เธอไม่เที่ยวเตร่หรือใช้เงินฟุ่มเฟือย แม้เถื่อนจะให้เงินเอาไว้ใช้จ่ายมากมายเพราะรู้ดีว่าเงินหายาก ถึงเถื่อนจะรวยเขาก็ต้องทำงานหนัก เธอจึงไม่อยากเบียดบังเงินของเขาหากไม่จำเป็น ของมีค่าชิ้นไหนที่เขาซื้อให้ เธอจะเก็บรักษาเป็นอย่างดี เงินในบัญชีที่เขาโอนให้ เธอก็เก็บหอมรอมริบมาตลอด ใช้จ่ายแค่เท่าที่จำเป็นเพราะรู้ดีว่าเวลาไม่มีเงินชีวิตมันลำบากแค่ไหน

พริมาเดินตามเถื่อนเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นในบ้านของเขาล้วนมีราคา บ้านช่องของเขาสะอาดสะอ้าน เธอรู้ว่าเถื่อนเป็นคนสะอาด เขาเป็นผู้ชายที่ดื่มเหล้าก็จริงแต่ไม่ทำตัวสกปรกเหมือนผู้ชายบางคนที่กินเหล้าเมายาปล่อยเนื้อปล่อยตัว เขาดื่มแค่เท่าที่อยากดื่ม ไม่ดื่มจนเมาและขาดสติ

“บ้านของเฮียยังน่าอยู่เหมือนเดิมเลยนะคะ” เธอชอบที่นี่เพราะเงียบสงบและอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ

“เฮียไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาที่บ้านเลยนะ” ประโยคของเขาทำให้หัวใจของเธอฟูฟ่องเหมือนลูกโป่งที่ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า

เธอเดินขึ้นบันไดบ้านหลังโอ่อ่าด้วยหัวใจเต้นระทึก อยากเห็นห้องนอนของเขาว่ายังเหมือนเดิมไหม เธอรู้ดีว่าเขามีรสนิยมดีเยี่ยมเหมือนตอนที่เขาใช้ชีวิตอยู่กับเธอ

พริมาสะดุ้งเล็กน้อยที่เขาโอบเอวบางของเธอเอาไว้ ก่อนจะพาเธอเดินเข้าไปในห้องนอนกว้างเบื้องหน้า

ห้องของเขาเป็นโทนสีเข้ม เรียบร้อยสะอาดสะอ้าน ข้าวของจัดเอาไว้เป็นที่เป็นทาง ด้านหน้าคือห้องนั่งเล่น ส่วนถัดไปคือห้องนอนกว้างและระเบียง

“อุ๊ย!” พริมาอุทานเบา ๆ เมื่อเขากดปากร้อนลงจุมพิตลำคอนุ่มของเธอ อ้อมแขนแกร่งของเขาและมือหนาที่กอบกุมทรวงอกอวบอิ่มเอาไว้ ทำให้เธอหายใจสะท้านขึ้นมาในทันที

“หิวจัง” ประโยคโอดอ่อยของเขาทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงแทบจะโลดออกมาจากอก

มือหนาของเขากอบกุมทรวงอกอวบอิ่มและเคล้นคลึงอย่างเร้าอารมณ์ ปากร้อนของเขาขบเม้มขึ้นมาถึงใบหูหอมกรุ่น

เธอพาใบหน้าหนีเพราะเสียวซ่านปนจั๊กจี้ ก่อนจะดันเขาออกห่างเล็กน้อย

“เราจะอะไรกันตอนนี้เลยเหรอคะ มาเหนื่อย ๆ ไม่อาบน้ำอาบท่าก่อนเหรอคะ” เธอเอ่ยถามเสียงพร่าซ่าน เขายกยิ้มมุมปาก มองเธอเหมือนอาหารจานโปรดที่กินเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักอิ่ม

“อาบน้ำได้ แต่ต้องให้กิน” เขาไล้แก้มนวลเนียนของเธอไปมา รู้สึกหิวกระหายในตัวเธอจนต้องกลืนน้ำลายลงคอติดกันหลายครั้ง

“งั้นอาบน้ำพร้อมกันนะคะ” พริมาเอ่ยขึ้น ช้อนสายตาหวานหยดขึ้นมองเขา เถื่อนเดินเข้าหาก่อนจะจับคางสวยของเธอเอาไว้แล้วบดจูบอย่างดุเดือด

“เปลื้องผ้าให้เฮียดูหน่อยสิ” เถื่อนกัดปากตัวเอง กวาดสายตามองเรือนร่างของคนตรงหน้าด้วยความหิวกระหาย ร่างกายของเขารุ่มร้อนไปหมด แทบจะกระโจนเข้าไปกลืนกินเธอไปทั้งเนื้อทั้งตัว

พริมาช้อนสายตาหวานหยดขึ้นมองก่อนจะค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออกทีละเม็ดอย่างอ้อยอิ่ง

เธอเปลื้องเสื้อตัวน้อยออกจากเรือนร่างขาวผ่อง ปรากฏบราเซียร์สีเนื้อที่รัดรึงทรวงอกอวบอิ่มเอาไว้ เถื่อนถึงกับแตะลิ้นเลียริมฝีปากไปมาเบา ๆ ร่างกายของเขาร้อนรุ่มและความเป็นชายของเขากำลังตื่นตัวด้วยความทรมาน