5
1015 คำ
คนถูกเรียกถึงกับสะท้าน ก่อนจะเดินไปทรุดตัวนั่งลงบนตักแกร่ง ความแข็งร้อนที่จิ้มก้นของเธออยู่ ทำให้เธอใจสั่นระริก
มือหนาโอบเอวบางของเธอเอาไว้ พลางลูบไล้ไปตามสีข้างของเธอ ขึ้นมายังทรวงอกอวบอิ่ม
เขาถูไถยอดอกของเธอจนแข็งเป็นไต นิ้วและเนื้อผ้าเสียดสีอยู่กับยอดอกที่ไวต่อความรู้สึก
“เฮียคะ”
“ว่าไง”
“ไม่กินอาหารกันต่อเหรอคะ”
“ก็กินสิ เฮียว่าเฮียมีอะไรน่ากินกว่าอาหารอีกนะ” สายตาของเขาทำให้เธอร้อน ๆ หนาว ๆ เหลือประมาณ
“อะไรเหรอคะ” เธอเอ่ยถาม พลางกัดปากเบา ๆ ก่อนจะไล้เลียริมฝีปากที่แห้งผากอย่างปัจจุบันทันด่วน
“ก็คนที่นั่งอยู่บนตักของเฮียไง น่ากินกว่าอาหารอีก” ประโยคของเขาวาบหวามและเร้าอารมณ์ มือของเขาเลื่อนไปลูบไล้ทั่วเนื้อตัวหอมกรุ่น ร่างของเธอสั่นสะท้านไปตามแรงมือและหัวใจของเธอก็เต้นรัวเร็วแทบจะโลดออกมานอกอก
เถื่อนขยับใบหน้าเข้าไปหาก่อนจะหอมแก้มสาวฟอดใหญ่ แก้มนวลเนียนหอมกรุ่นของเธอทำให้เขายิ่งมีอารมณ์ปรารถนา
มือหนาขยับไปเรื่อย ๆ ตามเรือนร่างน้อย อ้อยอิ่งอยู่ตรงปทุมถันอวบอิ่ม ก่อนจะรูดซิปทางด้านหลังของเดรสตัวสวยที่เขาซื้อให้เธอเมื่อหลายวันก่อน เพื่อให้ทรวงอกอวบอิ่มที่ถูกห่อหุ้มอยู่ภายในปรากฏแก่สายตาของเขา
“เฮียคะ” เธอจับมือของเขาเอาไว้
“ทำไม”
“ตรงนี้เลยเหรอคะ”
“ทำไม” เขาถามซ้ำ ขยับใบหน้าหิวกระหายเข้าไปสัมผัสกับแก้มนวล
“ก็เรากำลังกินข้าวกันอยู่”
“ทำยังกับไม่เคยกินกันตอนกินข้าว” เขาย้อนและสอดมือเขาไปในแพนตี้ตัวน้อย ขยุ้มเนินสาวอวบอูม ก่อนจะแทรกนิ้วกลางยาวเหยียดเข้าในร่องหยาดเยิ้ม
“อื้ม...” พริมาหลุดเสียงครางออกมาเมื่อนิ้วแกร่งของเขาเสียดสีกับร่องหยาเยิ้มของเธอ
แรงมือของเขาที่ล้วงลึกเข้ามาทำให้เธอเสียวซ่านเกินทน จนต้องหลุดเสียงครางออกมาไม่ขาดสาย
“คืนนี้จัดเต็ม ได้ไหม” เขาถามแต่ไม่ได้รอฟังคำตอบ ซอยนิ้วเข้าออกในซอกทางรักจนหยาดเยิ้ม
เธอโยกสะโพกตามนิ้วของเขาพลางขย่มเข้าหากันจนเสร็จสม ก่อนน้ำหวานจะไหลเยิ้มอาบนิ้วแกร่งท่วมท้น
เขาดึงนิ้วออกมาดูดดึงเบา ๆ กลิ่นรสของเธอช่างหอมหวานและทำให้เขารุ่มร้อนเหลือประมาณ
เขาจับเธอนั่งบนเก้าอี้ก่อนจะนั่งลงไปตรงหน้าของเธอ จับขาเพรียวสวยของเธอพาดไปกับบ่ากว้าง ก่อนจะกวาดลิ้นปาดเลียร่องหยาดเยิ้มที่ชุ่มโชกไปด้วยน้ำรักผ่านแพนตี้ตัวน้อยสีหวาน
“อื้ม... เฮียเถื่อนคะ” เธอจิกมือสอดเข้าไปในกลุ่มผมดกหนาของเขา ริมฝีปากน้อยหลุดเสียงครวญครางออกมาแทบไม่เป็นภาษา ร่างกายของเธอสั่นระริก ขาที่พาดอยู่กับบ่าสั่นระริก เขาขยำสะโพกผายของเธอ ดันให้ร่องสาวแนบชิด เพื่อดูดเลียความหยาดเยิ้มนั้นอย่างถึงใจ
เธออ้าปากร้องครางไม่ขาดปากก่อนที่จะเสร็จคาลิ้นของเขา ลิ้นสากร้อนลามเลียดูดรัดรวบกลืนจนติ่งสวาทสั่นระริก ร่างกายของเธออ่อนแรงแทบรูดลงไปกองอยู่กับพื้น รับรู้ได้ถึงร่างน้อยที่ถูกอุ้มขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะถูกกดลงไปบนตักแกร่งของเขา และความเป็นชายก็เข้ามาสอดเสียบสวมครอบเธอเอาไว้อีกครั้ง
“อื้อ... เฮียคะ สะ... เสียมากเลยค่ะ” เธอร้องบอกเขาเสียงสั่นระริก โอบกอดคอหนาของเขาเอาไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง อีกข้างจิกไปกับโต๊ะรับประทานอาหาร ก่อนที่ร่างน้อยของเธอจะโยกคลอนไปตามแรงกระแทกกระทั้นของเขา
ความหยาดเยิ้มเข้าสวมครอบร่างกายของเขา ชโลมไล้ให้ความเป็นชายสอดเสียบเข้าออกได้อย่างล้ำลึกมากยิ่งขึ้น ก่อนที่ทุกอย่างจะดำเนินไปถึงลำนำสวาทที่กำลังรอคอยอยู่เบื้องหน้า
เธอหอบหายใจระรัว เมื่อถูกอุ้มแตงพาไปยังเตียงนอนกว้าง ไม่นานเตียงใหญ่ก็ไหวสะท้านด้วยบทรักเร่าร้อนตลอดค่ำคืน
พริมาปรือตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตนเองนอนอยู่เพียงลำพัง เธอได้รับข้อความจากโทรศัพท์มือถือ จึงเปิดอ่าน พบว่าเป็นเงินที่โอนเข้ามาจำนวนห้าหมื่นบาทจากเถื่อน
“เฮียกลับทำไมไม่บอกพรีมล่ะคะ” เธอโทร. ไปถามเขาอย่างน้อยใจ
“เห็นนอนหลับสบายเลยไม่อยากปลุก”
“เฮียโอนเงินให้พรีมทำไมคะ”
“บอกว่าจะรับปริญญาไม่ใช่เหรอ”
“ใช่ค่ะ”
“เป็นค่าใช้จ่ายตอนรับปริญญา”
“ขอบคุณค่ะ” เขาพร้อมเปย์เสมอ พริมาถึงกับยิ้ม เธอไม่ต้องเอ่ยปากเขาก็ทราบความต้องการของเธอ
“ไม่พอก็ขอเพิ่มได้นะ”
“พอเยอะแยะไปค่ะ วันรับปริญญาของพรีม เฮียอย่าลืมมานะคะ” เธอบอกเขาอย่างตื่นเต้น อยากให้เขามาจริงๆ
“ถ้าว่างนะ” ประโยคนั้นทำให้เธอใจแป้วเล็กน้อย แต่ก็ปลอบใจตัวเองว่าเขาเองก็มีงานเยอะและค่อนข้างยุ่ง ถ้าเขาไม่ว่างก็ค่อยฉลองกันวันหลังก็ได้
ไม่ใช่เธอจะไม่รู้ว่าเถื่อนมีผู้หญิงมากมายรอบกาย เขาไม่เคยขาดแคลนผู้หญิง แค่ว่าเธอเป็นปิ่นโตเถาเดียวที่เขากินนานที่สุด แต่ลึกๆ เธอก็หวั่นใจว่าเขาจะเบื่อและตีจากในเร็ววัน ไปหาปิ่นโตเถาใหม่ที่น่ากินและอร่อยกว่า
เคยคิดเสมอว่าอยากเป็นปิ่นโตเถาเดียวให้เขากินไปตลอดชีวิต แต่คนแบบเถื่อนมีตัวเลือกมากมาย เขาคงไม่ลงเอยที่ใครง่ายๆ พอคิดเรื่องนี้ก็ทำให้พริมาหัวใจห่อเหี่ยวทุกครั้ง
- ผู้เขียน
