แกร๊ก ประตูห้องฉันเปิดออก ฉันรีบเข้าไปทันที แล้วปิดประตูอย่างเบามือ ไม่ให้เกิดเสียงดังขึ้นมา แล้วรีบกดล็อกไว้ “กว่าจะเปิดนะไอ้เด็ก... บ้า” ฉันหันไปต่อว่าณัฐ แต่คำพูดก็แทบจะหายเข้าลำคอไปหมด เมื่อเห็นว่าเขามีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวที่ปกปิดท่อนล่างเอาไว้ “พี่ก็กว่าจะขึ้นมาได้ ผมหิวจะแย่แล้วเนี่ย” เขาเอามือลูบท้องตัวเอง ฉันก็ไม่อยากจะมองกล้ามหน้าท้องเขานักหรอกนะ ก็เขาอยู่ตรงหน้าฉันก็ไม่รู้จะทำอย่างไร “เออ ๆ อะข้าว กินซะ” ฉันส่งกล่องข้าวให้เขา เขาก็รับไว้ แต่ก็ยังยืนนิ่งอยู่กับที่ไม่เดินไปนั่งแกะกิน “ผมไม่ได้หิวข้าว” สายตากรุ่มกริ่มของเขา ทำให้สมองของฉันเริ่มคิดเรื่องบนเตียงขึ้นมาอีกครั้ง “ไอ้ณัฐ! นายกำลังคิดลามกอยู่ใช่ไหม” “ฮ่า ๆ พี่รู้ได้ไง ผมยังไม่ได้พูดอะไรเลย” “ก็สายตาของนายมันบอกฉันแบบนั้น” “ฮ่า ๆ ณัฐหิวนม ฮ่า ๆ” เขาพูดเองและก็หัวเราะเอง และเหมือนว่าเขาจะเขินเองอีกด้วย เพราะใบหน้