ติ๊ดๆ
เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นสองสามครั้ง ปลุกคนแกล้งหลับให้ต้องล้วงมือเข้าในกระเป๋า หยิบมันออกมากดรับอย่างเสียไม่ได้ นักธุรกิจไม่รับโทรศัพท์เป็นเรื่องเสียมารยาทที่สุด
ดารัณขยับตัวยืดขึ้นในทันทีชายหนุ่มยกศีรษะออก แต่เธอก็ไม่สามารถขยับส่วนไหนได้นอกจากศีรษะ แต่ก็พยายามเขยิบถอยห่างออกมาจนชิดประตู
คาร์ดิโก้ถอนหายใจกับสายเรียกเข้าที่กดรับโดยไม่ทันมอง ถ้าเป็น นักธุรกิจสักคนเขาจะไม่รู้สึกเช่นนี้ แต่ในเมื่อกดรับไปแล้ว เขาก็ต้องสนทนากับปลายสาย ชายหนุ่มพลิกตัวทิ้งน้ำหนักลงที่เบาะหนังมันนุ่มในท่าสบายๆ
“คุณอยู่ไหนคะ ทำไมไม่บอกคาเรนว่าอยากไปตากอากาศ คาเรนขอตามไปดูแลคุณนะคะ” เสียงแหลมในสายดังชัดจนหญิงสาวอีกคนได้ยินด้วย คงจะเป็นคนของเขาสักคนที่โทรมาตาม
ความโล่งอกอีกเปลาะที่เป็นเสมือนเกราะป้องกันตัวเธอ สิ่งที่ช่วย ย้ำเตือนว่าเธอจะยังปลอดภัย แต่แผนของเธอที่คิดเอาไว้ตั้งแต่แรกคงจะยากข
