28
ธีมไม่คิดเลยว่าศวิชญ์จะกล้ามาขอความช่วยเหลือจากน้องสาว ไม่รู้บ้างหรือไรว่าแม่และน้องของตัวเองลำบากทั้งกายและใจ เงินทองที่มีอยู่ก็ไม่พอจะใช้สอย บ้านอาหารการกินต้องพึ่งพิงคนอื่น ยังจะเอาภาระมาใส่บนบ่าของน้องสาวอีก ศวิชญ์จะรู้บ้างหรือไม่ว่าน้องสาวของตัวเองนั้นตกเป็นนางบำเรอของรัฐภาคย์ เพราะตัวเองเป็นต้นเหตุ นอกจากจะไม่สำนึกยังสร้างภาระให้อีก ใช้ไม่ได้จริงๆ
“โหน่งมันไม่รู้หรือไงว่าลูกหว้าอยู่ที่นี่ในฐานะอะไร อยู่ในสภาพแบบไหน มันถามไถ่ถึงแม่กับน้องมันบ้างหรือเปล่า หรือว่ามาถึงก็เอาแต่ขอเงิน?” ลลิลชะงักเล็กน้อยก่อนจะตอบ
“พี่โหน่งถามค่ะ แต่ลูกหว้าไม่ได้บอก ลูกหว้าไม่อยากทำให้พี่โหน่งไม่สบายใจ กลัวว่าพี่โหน่งจะกลับมาที่นี่ ถ้าพี่รัฐรู้พี่โหน่งตายแน่เลยค่ะ ลูกหว้าสงสารแม่ สงสารหลานด้วย ก็เลยบอกไปว่าพี่รัฐเลี้ยงดูเราสามคนอย่างดี” นี่แหละคือนางสาวลลิล เธอพร้อมที่จะทำเพื่อคนอื่นเสมอ โดยไม่สนใจว่
