ดวงใจมาเฟีย

ว่าที่เมีย

"เออ อาทิตย์หน้า ทำไมเร็วจังคะ กำหนดการคืออีกสามเดือนข้างหน้าไม่ใช่หรอ" เธอใคร่ถามเพราะความอยากรู้ มาเฟียหนุ่มใช้ปลายจมูกโด่งคลอเคลียหัวไหล่มนของหญิงสาว "เปลี่ยนใจแล้ว อยากจัดงานให้เร็วขึ้น"

หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบไหว เมื่อมาเฟียหนุ่มกำลังบรรจงจูบลงซอกคอระหงแผ่วเบา สัมผัสอบอุ่นทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ ไรขนอ่อนตามร่างกายลุกชูชันอย่างประหลาด "เออ คุณมอร์แกน หมี่ว่าหมี่ขอตัวกลับก่อนดีกว่า" ในเมื่อข้อตกลงก็ไม่เป็นผล เธอก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปทำไม ผู้ชายคนนี้เอาแต่ใจชะมัด

"ตัวเล็ก นอนที่นี่แหละพรุ่งนี้วันหยุดนิ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้นเมื่อรู้สึกว่าคนตรงหน้าเริ่มรู้ตัวแล้วว่าอะไรในกายของเขากำลังตื่นตัว "เอ๋....ตะ ตัวเล็กหรอคะ" หญิงสาวกำลัง งง งวย กับสรรพนามที่มอร์แกนเอ่ยเรียก

"ในเมื่อจะแต่งงานกัน ก็ต้องทำความรู้จักกันให้มากขึ้นซิ ใช่ไหม ฉะนั้นคืนนี้อยู่ที่นี้แหละ" มาเฟียหนุ่มยกยิ้มร้ายที่มุมปาก มือหยาบซุกซนลูบไล้ไปทั่วส่วนเว้าส่วนโค้งของหญิงสาวแผ่วเบา

"เออหมี่คิดว่า เราทำความรู้จักกันก็ได้นะคะ แต่ทำไมหมี่ต้องนอนที่นี่ด้วย" เธอเข้าใจที่เขาอยากทำความรู้จักให้มากขึ้น แต่สิ่งที่ไม่เข้าใจคือ ทำไมเธอต้องนอนที่นี่ด้วยในเมื่อการทำความรู้จักคือการรู้จักนิสัยใจคอ

"เพราะอาทิตย์หน้าที่นี่คือบ้านของตัวเล็กไงคะ ตัวเล็กจะได้ชินกับสถานที่ ชินกับสถานะนายหญิง" มาเฟียหนุ่มกล่าวอ้างเพื่อต้องการรั้งให้ตัวเธออยู่กับเขา เขากระสันจนแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ ก็ว่าที่เมียของเขาทั้งสวยเซ็กซี่ และฉลาดขนาดนี้ใครจะไปอดใจไหววะ

"แต่ถ้าตัวเล็กยังดื้อดึงจะกลับก็ได้นะ แต่ถ้ากลับแด๊ดขอกลับด้วย นะครับ" หืมมมม แด๊ด? ฉันเพิ่งรู้นะว่ามาเฟียก็มีมุมมุ้งมิ้งเหมือนกัน ^__^

"ดะ.. แด๊ด ?" คนตัวเล็กเอ่ยย้ำกับสรรพนามที่่เจ้าพ่อมาเฟียใหญ่ยัดเยียดให้ "ใช่แดดดี้ หรือเปล่าคะ" เธอเอ่ยถามย้ำอีกครั้ง เพื่อความมั่นใจว่าเธอไม่ได้ฟังผิด มาเฟียสายโหดเนี่ยนะ จะมาเรียกอะไรมุ้งมิ้งแบบนี้ทำไมผู้ชายคนนี้น่ารักจัง

"ใช่ แดดดี้ แต่!! เป็นแดดดี้ที่แปลว่าผัวนะ ไม่ใช่พ่อ" สิ้นคำพูดของมาเฟียหนุ่ม พวงแก้มใสของหญิงสาวเกิดสีแดงระเรือด้วยความเขินอาย

ในชีวิตเธอไม่เคยคบผู้ชายคนไหนเลย ถึงจะดูเป็นสาวมั่น สาวแซ่บ แต่เธอแค่รักในความสวยงามเท่านั้น สำหรับเธอไม่ต้องมีผู้ชายก็อยู่ได้ แต่ในเมื่อต้องแต่งงานกับเขาจะลองดูสักตั้งก็ไม่เสียหายอะไรหรอกมั้ง

มือหยาบเริ่มลูบไล้หน้าท้องน้อยของหญิงสาวแผ่วเบาราวกับว่ากลัวกวางน้อยจะวิ่งหนี ราชสีห์ที่กำลังหิวโหย ร่างกายหญิงสาวเริ่มสั่นเทิ้มอีกครั้ง "คุณมอร์แกนคะ"

"เรียกแดดดี้ ซิ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้นแผ่วเบา เขาเป็นฝรั่งนิเนอะ คงไม่ชินกับการเรียกอะไรแบบนี่ "เออ .. แดดดี้ ปล่อยหมี่ลงก่อนได้ไหมคะ"

"แล้วถ้าแด๊ดไม่ปล่อยล่ะ ตัวเล็กจะทำอะไรคะ" อร๊ายยยผู้ชายพูดคะขา นี่มันน่ารักจริงโว้ยยย ใบหน้าสวยงามที่แดงระเรืออยู่แล้ว ตอนนี้กลับแดงเป็นลูกตำลึงจนมาเฟียหนุ่มที่เห็นหลุดยิ้มออกมา

หญิงสาวก้มใบหน้าสวยงามซุกลงที่ซอกคอหนาออดอ้อนเพื่อหวังเอาตัวรอด หัวใจของเธอเต้นแรงจนอีกคนรู้สึกได้ มือหยาบล้วงเข้าไปใต้อาภรณ์ลูบไล้แผ่นหลังเนียนด้วยความลุ่มหลง

"แดดดี้ มะ..อื้ออ" ยังพูดไม่ทันจบริมฝีปากหนาก็ประทับริมฝีปากบางทันที ทั้งสองใช้เวลาสักพักกับการแลกน้ำลายกัน พ่อมาเฟียใหญ่สอดแทรกเรียวลิ้นเข้าควานหาความหวานในโพรงปาก "อืมมม~"

มือหนาเลื่อนสัมผัสหน้าอกใหญ่โตที่จับกุมแทบไม่มิด นิ้วชี้กับนิ้วกลางบีบยอดปทุมถันสีสวยแผ่วเบา "อ๊าาา ดะ แดดดี้คะ" ทันทีที่ปากเป็นอิสระหญิงสาวเปล่งเสียงครางหวานออกมาให้ชายหนุ่มชื่นใจ มือเล็กจับที่ข้อมือหนาหวังให้เจ้าพ่อมาเฟียหยุดการกระทำ

"แด๊ดขอได้ไหมครับ" น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยขึ้นข้างกกหูขาว ทำให้หัวใจด้วยน้อยเต้นแรงอีกครั้ง "เดี๋ยวก่อนได้ไหมคะ หมี่ขอเวลาสักหน่อยได้ไหม ยังไงหมี่ก็ต้องเป็นของแดดดี้อยู่แล้ว ให้เวลาหมี่หน่อยนะคะ" เธอเอ่ยขอถึงแม้รู้ว่าคนอย่างเขา หากต้องการจะขืนใจเธอก็ได้ หญิงสาวทำตาปริบๆ ออดอ้อนมาเฟียใหญ่หวังเอาตัวรอด

แม่งเอ้ยยย น่ารักชิปหายเลย "ตัวเล็กเป็นว่าที่เมียของแด๊ด แด๊ดทำไม่ได้หรอครับ" ถึงจะไม่ได้ตามปรารถนาแต่ก็ไม่ได้รู้สึกผิดหวัง แต่กลับยิ่งภูมิใจที่กำลังจะได้เพชรเม็ดงามอย่างเธอมาครอบครอง

"เป็นว่าที่เมีย แต่ยังไม่ใช่เมียนิค่ะ"

จุ๊บ!!

หญิงสาวรู้ดีว่าเจ้าพ่อมาเฟียหนุ่มต้องการอะไร เธอปลอบใจเขาด้วยการจุ้บที่หน้าผากอุ่นเพื่อเป็นการปลอบโยน ริมฝีปากอวบอิ่มบรรจงสัมผัสริมฝีปากหนาแผ่วเบาด้วยความอ่อนโยน สองมือเล็กประคองใบหน้าคมคายให้เชิดขึ้นเพื่อรับสัมผัสจากเธอ "คืนนี้หมี่นอนที่นี่ก็ได้ค่ะ แต่ว่าแดดดี้หักห้ามใจตัวเองได้ไหมคะ"

นี่เป็นสัมผัสอ่อนโยนครั้งแรกที่เขาเคยได้รับ เขาไม่เคยได้รับความอ่อนโยนจากใคร เขาถูกฝึกให้เป็นมาเฟียมาตั้งแต่เด็ก เขามีความโหดเหี้ยมในสายเลือด แต่สัมผัสอ่อนโยนที่เขาได้รับจากเธอมันทำให้เขารู้สึกอบอุ่นใจ และหวงแหนเธอขึ้นมาในทันที

"งั้นเป็นเมียคืนนี้เลยได้ไหม ถือว่าซ้อมก่อนก็ได้คืนส่งตัวค่อยเอาจริง" เขาออดอ้อนอีกครั้ง แม้รู้ว่ามันไม่ได้ทำให้สตรีตรงหน้าใจอ่อนลงเลย หญิงสาวอมยิ้มน่ารักก่อนหยัดกายลุกขึ้น มือเล็กจับประสานมือหนาฉุดรั้งมาเฟียหนุ่มให้ลุกขึ้น "หมี่หิวแล้วค่ะ แดดดี้ไม่หิวหรือคะ"

"หิวซิ แด๊ดหิวมาก" มาเฟียหนุ่มยังคงส่งสายตาออดอ้อนสตรีตรงหน้า โอบกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง เขาใช้สันจมูกโด่งคลอเคลียพวงแก้มใสแผ่วเบา "นะครับ" ยังไม่ละความพยายาม เขาว่ากันว่าความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น

"อดทนนะคะ" หญิงสาวส่งยิ้มให้มาเฟียหนุ่ม แต่ยิ้มของเธอไม่ได้ทำให้จิตใจของคนที่ห่อเหี่ยวกับมาสดชื่นได้เลย ไม่รู้ว่าเขาหื่นเกินไป หรือเพราะเธอน่าหลงไหลเกินไป