ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คุณหนูลูกจันทร์คะ คุณหญิงให้มาตามไปทานอาหารเย็นค่ะ”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คุณหนูคะ...อาบน้ำอยู่เหรอ?...”
แกร๊ก...
“คุณหนู...คุณหญิงให้มาตาม...อ่าว ไม่อยู่เหรอ...”
ปึง...
คนใช้สาวที่คุณหญิงสายใจให้มาตามลูกจันทร์ไปทานข้าวค่อยๆปิดประตูห้องลง เมื่อมองไปรอบๆแล้วไม่เห็นว่าลูกจันทร์อยู่ด้านใน ทำเอาคนที่กำลังมีอะไรกันอยู่ในห้องแต่งตัวค่อยๆถอนหายใจโล่งอกออกมา
“คุณมันบ้า...พอได้แล้ว อ๊ะ! อื้อออ บอกว่าให้พอ...”
“ยังไม่เสร็จเลย คงไม่มาอีกแล้วล่ะ”
เกมรักที่ถูกหยุดเอาไว้ชั่วคราวค่อยๆเริ่มขึ้นอีกครั้ง ยังดีที่เธอกับเขาอยู่ในนี้ ถ้าเกิดอยู่บนเตียงมีหวังความแตกแน่นอน จากนั้นสตีฟก็ตักตวงโดยมีลูกจันทร์ที่ทั้งคอยห้ามและคอยตอบสนองเขา เมื่อความรู้สึกที่เคยคิดว่าหมดไปแล้วกลับเด่นชัดขึ้นมาอีกครั้งอย่างไม่น่าให้อภัย
“อะไรนะ? ลูกจันทร์เหรอไม่อยู่ในห้อง...หรือว่าออกไปข้างนอก แต่ก็ไม่เห็นมาบอกนี่
