Love Song 19
“ขอโทษด้วยนะครับที่ผมดูแลซองไม่ดี”
“ไม่หรอก พ่อต้องขอบใจเรานะที่ดูแลซองดีขนาดนี้”
“ผมสัญญาว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก”
“พ่อเชื่อว่าเราทำได้”
เสียงพูดคุยในห้องปลุกให้ฉันตื่นจากการหลับ แสงสว่างจ้าที่ส่องเข้ามาในห้องนอนทางหน้าต่างทำให้ฉันหลับตาลงอีกครั้งก่อนจะลืมตาขึ้นแล้วขยับตัวนั่งกลางเตียงพอปรับสายตาและมองไปทั่วห้องก็เห็นว่าทางระเบียงห้องมีร่างสูงๆของเลิฟยืนอยู่และอีกคนคือคนที่ฉันรู้จักและคุ้นเคยเป็นอย่างดี
“พ่อคะ”
“เป็นยังไงบ้างลูก เจ็บแผลไหม” พ่อเดินเข้ามาทรุดนั่งลงบนเตียงข้างๆฉัน มือหนาของพ่อยกขึ้นลูบผมฉันอย่างหวงแหน
“มันตึงๆตรงขาค่ะ พ่อมาได้ไงคะ” ฉันถามกลับอย่างสงสัยสอดส่องสายตาไปเพื่อมองหาแม่
“พ่อมาจัดการเรื่องคนที่ทำร้ายเรานั่นแหละ เลิฟโทรบอกดีนะที่พี่เราไม่อยู่ไม่งั้นคงวุ่นกว่านี้แน่ๆ”
“แม่ล่ะคะ รู้หรือเปล่า” ฉันถามกลับเสียงอ่อย กลัวว่าแม่จะเป็นห่วง
