Love Song 09
ฉันนั่งดูสารคดีในทีวีตั้งแต่ที่ไล่เลิฟกลับห้องได้สำเร็จ แต่กว่าจะยอมกลับเขาทั้งโวยวายและงอแงอยู่นานแต่สุดท้ายก็ยอมกลับทั้งที่ใบหน้ายังบึ้งตึง ฉันแค่อยากให้เขาได้พักแค่นั้นเองนะช่วงนี้ไม่ได้พักเท่าไหร่เลยด้วย แต่เกือบสี่ทุ่มเลิฟก็มาเคาะห้องบอกว่าจะไปดื่มกับเพื่อน
“ไปรับหน่อยได้ไหม?” เลิฟถาม ทำตาอ้อนปริบๆอย่างน่าสงสาร
“โทรมาแล้วกัน”
“ขอบคุณครับ นี่กุญแจรถอาร์มมันมารอรับแล้วไปละนะ”
“ค่ะ”
พอรับกุญแจมาเลิฟก็วิ่งออกไปยังลิฟต์ทันที ฉันกลับเข้าไปดูหนังต่อ เกือบเที่ยงคืนฉันถึงได้หยุดดูทีวีแล้วเข้าไปอาบน้ำ ไม่รู้ว่าเลิฟจะให้ไปรับตอนไหน ฉันนั่งอ่านนิยายรอจนเผลอหลับไปสะดุ้งตื่นอีกครั้งเมื่อโทรศัพท์ส่งเสียงเรียกเข้า
“ค่า”
(นอนแล้วเหรอ?) ปลายสายถามเสียงอ้อแอ้
“เผลอหลับอ่ะ จะกลับแล้วเหรอ”
(อือ ส่งโลเคชั่นให้แล้วนะถึงแล้วโทรมา)
“อือ รอแปบละกัน” ฉันบอกก่อนจะวางสาย ฉันสวมแค่เสื้อย
