ปัจจุบัน...
...เวลาใกล้รุ่งสาง ไฟจากภายในบ้านหลังใหญ่ยังคงส่องสว่างเช่นเดิม มาร์ชย่างเท้าเข้ามาในบ้านอย่างเงียบสงบ ฝีเท้าของเขาย่องเบา ๆ เพราะเกรงว่าคนเป็นแม่จะตื่นขึ้นมาโวยวาย ทว่า
“ผมจะจัดการให้เรียบร้อยไม่ต้องห่วงหรอก หึ...ถ้าคุณโดนผมก็โดนด้วย”
“แล้วเรื่องบอสพาทิศ คุณเป็นคนทำจริง ๆ เหรอครับ ผมคิดตั้งนาน...หึ” เสียงพูดคุยกันภายในห้องนั่งเล่นในเวลาเช้ามืดทำให้เด็กหนุ่มแปลกใจ เขาชะเง้อคอมองเข้าไปภายในห้องนั้น
“หึ ถ้าผมจะบอกว่าเป็นผมเองคุณก็คงไม่เอาไปบอกใครถูกไหม”
“แน่นอนสิครับ ขอบคุณนะครับที่เมตตาผมกับครอบครัว”
“หึ คุณทำงานดีมาตลอดนี่ เกาะไอ้พาวินท์ไว้ให้ดีก็แล้วกัน” เด็กหนุ่มมองไม่เห็นหน้าคนที่พ่อของเขากำลังพูดด้วย แต่ใบหน้าของคนเป็นพ่อนั้นชัดเจนเต็มสองตา
“ผมก็อยากจะประจบอยู่แล้วล่ะครับ แต่ว่าไอ้นั่นมันไม่เข้ามาทำงานเลย”
“งั้นเหรอ ปลายเดือนมีประชุมผู้ถือหุ้นด้วยสิ ผมว่าเอาเรื่
